❗️BÖLÜMLER DÜZENLENİYOR AMA OKUMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ❗️
'Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğretti...
Selen'in bakışları hızlıca arkaya dönerken göz göze geldik.
''Gerçek..'' Dedi Selen şaşkın bir sesle.Ardından ayaklanıp bana sıkıca sarıldı. ''Hoşgeldin!''
''Hoşbuldum.'' İçimdeki heyecan ve mutluluk sesime de yansımıştı.
Konu Ayazsa benim için mutlu olmak bu kadar basitti işte.Bir anda minik kız çocuğu gibi heyecanlanmıştım.
''Biliyordum!'' Dedi Birce gülerek. ''Biliyordum Allah'ım!'' Yanında oturan Anıl'a döndü. ''Bak ettiğim dualar, yaptığım meditasyonlar boşuna gitmedi hayatım.''
Sıkıca sarılmasıyla nefesim kesilse de onun bu haline kıkırdadım.En son aylar önce kıkırdamış olabilirdim.Hemen ardından ayaklanan Anıl'a sarıldım. ''Sonunda be..'' Dedi rahat bir nefes vererek. ''Bizim deli gördü mü seni?''
Kafa salladım. ''Gördü..''
Selen elinde tuttuğu telefonu havaya kaldırarak muzip bir sırıtışla Anıl'a doğru tuttu. ''Sadece görmekle de kalmamış..''
Ekrana bakarken dudağımı dişledim.Daha beş dakika bile olmamıştı ve Ayaz ile öpüştüğüm fotoğraf şimdiden her yerdeydi.
Baba...
Bu sefer gerçekten onun gazabından beni kimse kurtaramayacaktı.Ama ilk kez hiçbir şey umurumda değildi.
Onlar bana gülmeye devam ederlerken yerime yerleşip derin bir nefes aldım.Anıl'ın ufak bir sakatlığı olduğu için bu maç oynamayacağını Birce'den öğrenmiştim.
