Dandelions' Tears

02

"Kilala mo ba?" Aera asked after i told her what happened yesterday.

I shook my head, "Hindi nga eh. Ikaw nga tinatanong ko baka kilala mo. Mukhang 'di taga-rito eh," ani ko.

Tumango-tango pa ito. Hapon na at nandito pa rin kami sa classroom, whole day kasi ang pasok namin ngayon, wala pang teacher kaya nag k'wentuhan muna kami ni Aera ng tungkol sa kung saan-saan. Napatingin ako kay Yoshi na mahimbing na natutulog habang nakadukdok ang ulo sa lamesa.

"Tangina neto ako pa tinanong." she murmured.

"Aalis kami mamaya, 'wag ka na sumabay sa 'min napaka-epal mo sa relasyon namin." kunot-noo'ng sambit ko.

"Ahh gano'n? Oh sige hindi na kita papakopyahin sa finals. Manigas ka diyan." pikon na sabi nito.

"Hala, ibig sabihin 'di mo 'ko papakopyahin? Aera anduga mo. Nililibre kita ng chicken skin kasi sabi mo papakopyahin mo 'ko." sabat ni Yoshi na ngayon ay nakaharap na ang upuan sa 'min.

Nataranta naman si Aera at ngumiti ng alanganin. Paulit-ulit ang nangyayari sa mga nagdaang-araw. I could say i'm complete when i'm with her. Lagi kaming lumalabas ni Yoshi pagkatapos ng klase upang mag-date. Kadalasang epal sa 'min si Aera dahil gustong maka-libre.

"Happy monthsary... I love you," she said then hugged me.

"I love you too 'till the end of reality." I answered before hugging her back.

We're both at the seashore, looking for the sun goes down, The moment of my life that I'll treasure a lot. Even If I'll lose my memories. Time flies fast, next year I'll be entering college, at dahil bakasyon pa naman ngayon nagtatrabaho muna 'ko para makaipon sa pambayad ko para sa tuition fee. I'm dog tired when my shift is over. I heaved a sighed when I entered our house, It doesn't look like a house to me at all. Puro basag na gamit ang ando'n, maruming sahig.

Dahan-dahan kong natutop ang bibig ko ng makita na may bahid ng dugo ang sahig. I tried contacting my sister but she's not answering. I also tried calling my mom. Napasabunot nalang ako sa buhok ko at nag tanong sa mga kapit-bahay namin.

"Ay may nakita akong mga pulis kanina, sa tapat ng bahay niyo. Oo, hindi ko kasi nakita kung sino ang dinala nila. Pero tignan mo na rin sa presinto." a lady whose on her mid 40's said while eating banana Q.

"S-sige, salamat po." tumakbo ako at agad na pumara ng jeep. Kagat-kagat ko ang labi ko ng pumasok sa loob. I ram towards Savhie when I saw her crying. Again. My heart ached when I saw how my mother clenched her jaw, she's crying. I couldn't see her face clearly.

"Ma... anong nangyari?" I sat beside her and caressed her hair.

"Anak... anak hindi ko sinasadya. Aba maniwala ka kay mama hindi ko sinasadya." tarantang sabi nito habang humahagulgol.

Napaluha nalang ako habang nakatingin sa kaniya, niyakap ko ito upang pakalmahin. Hindi ko alam ang nangyari at hindi ko makausap ng maayos si Savhie. Kinagat ko ang labi ko upang maramdaman ang hapdi no'n. Hindi ako mapakali habang iyak lang iyak si mama.

"Nag file sila ng first degree murder." sabi ng isang pulis at nakikinig lang ako rito.

Tinawag ako nito upang makipag-usap. Hindi niya rin daw makausap sina mama kanina dahil humahagulgol lang daw ito. Agad kong natutop ang bibig ko ng marinig ang sinabi nito, kaya ba puro dugo kanina sa bahay.

"A-ano raw ho ang eksaktong nangyari?" tanong ko rito.

"Pasensya na po Ms. Smith at hindi ko pa nakukuhanan ng statement ang nanay niyo. Pero may tumawag sa 'min kagabi na may krimen nga daw na nangyari sa bahay niyo." aniya. Wala ako sa bahay magdamag dahil nasa trabaho ako at binalak ko mag-overtime.