Dandelions' Tears

09

A moaned escaped when she deepened our kiss. I slowly cupped her breast and leaned... it's just the two of us here. We can do whatever we want. I bit the inside of my cheek when she playfully pushed me back.

"H'wag muna." aniya at tumawa.

I remained silent.

"I'll wait..." I said in a calm tone.

"Dapat lang! Naantay kita ng ilang taon– months. Ilang months tapos bibigay agad ako? ahuh? Nope. Sweetie you should wait for the right time." she gave me a peck of kiss before running away.

I chuckled before entering the car. It's already 4 a.m yet we're still here... running underneath the moonlight. Running on a highway, like kids who wants to play. Kissing under the moonlight, like there's no tomorrow, yeah I admit. I got shooted by a Cupid's arrow.

"Congratulations, Babe! I'm so proud of you!" Echo hugged me tightly.

Nakababa ako ng maayos sa stage at inayos ang toga ko. Sinalubong ko ito ng yakap at hinalikan ko ang buhok. Napatingin ako kay Savhie nang abutan niya 'ko ng pink na tulips. Um-attend si Savhie pero hindi na nagpakita sina lola. Sina Savhie, Echo at Aera lang ang kasama ko sa pagtatapos. Gayunpaman, masaya pa rin ako. Dahil mga totoong tao ang andito sa harap ko.

"Congrats, Ate!" aniya at hinalikan ko naman ito sa noo.

"Luh, sanaol may toga. Charot, congrats bebe, parang dati nangongopya kalang sa 'kin... naunahan mo pa 'ko makapagtapos." sambit ni Aera at napapailing nalang ako rito.

"Let's eat muna guys, may alam akong bagong bukas na resto." sumang-ayon naman kami sa sinabi ni Echo.

While we're walking she held my hand. I'm also proud of myself. Even though this isn't the course that I wanted, I still came up with the realization that, if things aren't meant for us... it'll never be even if how much badly you wanted it.

"Steak nalang akin." aniya ko rito at tumango naman siya.

"Sa 'kin Ate Echo steak, tapos 'yung parang may patatas na andito ayan basta 'yan. Alam mo na 'yan." natawa ako sa sinabi ni Savhie. Hindi niya kasi alam kung paano bigkasin ang pangalan ng pagkain.

"Hoy ang kapal ng mukha neto. Close ba kayo? Andami mong pinapabili ah!" saway dito ni Aera at tumango-tango naman ako. "Sa 'kin Echo isang pasta, carbonara, samahan mo na rin ng shake staka desert sana– Aray!" nanahimik ito ng sipain ko siya sa paa. Makasaway siya kay Savhie eh mas marami pala ang kaniya.

"Ayos lang, 'yun lang ba o may gusto pa kayo?"

"May gusto pa 'ko. Pero mamaya na," I smirked and I can see how she blushed from what i've said.

"Dalawa kasi kaming kakain ng anak ko," masamang tingin nito sa 'min.

"Sus. Kahit naman wala pa 'yang anak mo antakaw mo na. Para kang nag buhat ng ilang sako ng bigas lagi bago kumain eh." pambabara ko rito.

"Eh tignan mo naman ang figure ng body ko Ms. Smith. Parang model pa rin, h'wag ka. Mabilis ang metabolism ko, mas mabilis pa, 'pag binato kita ng kutsara sa mukha." aniya at dinuro pa 'ko nito, binelatan ko naman siya.

Matapos kumain ay hinatid namin si Savhie pauwi. Nauna na si Aera sa bahay dahil sumasakit nanaman daw ang tiyan niya. Hinayaan ko nalang ito at nauna na kami ni Echo papuntang sementeryo. Hindi ko mabisita ang papa ko dahil hindi sinabi sa 'kin nina lola kung sa'n ang puntod nito. Hindi ko alam ang dahilan ngunit hinayaan ko nalang. Nang makarating sa sementeryo ay umupo ako sa tela na nilatag at sinindahan ang kandila.

"Ma, graduate na po ako. Walang Engineer sa unahan ng pangalan ko pero kita mo naman. Sigurado akong maiaangat ko ang apelyido natin kahit gan'to ako." I whispered while touching her name.