Moonsun -in the land of your heart-

Part 21

بی اختیار چشم های متعجبشو بست و به خودش اجازه داد از نرمی لب های یونگسان لذت ببره.مغزش سکوت کرده بود و نمیزاشت به چیزی فکر کنه

به هیچ‌چیز!!

خودشو از یونگسان جدا کرد.با تعجب به چشم های اشکیش نگاه کرد

+همینو میخواستم..بگم...وقتی بیهوش بودی..من..بوسیدمت

با صدای ارومی ادامه داد:همینم باعث شد...تو..بهوش بیای...مونبیول من..

با لحن محکم و مطمئنی اضافه کرد:من دوستت دارم!

احتمال میداد که چشم هاش بیشتر از این گشاد نمیشه!ضربان قلبش بالا رفته بود و از تعجب نمیدونست چه واکنشی نشون بده

کیم یونگسان...وارث سرزمین دل..شاهزاده‌فعلی بهش علاقه داره و مونبیول نمیتونست اینو درک کنه!

بدون حرف از روی یونگسان بلند شد.لبه تخت و پشت به یونگسان نشست.دستشو میون موهاش فرو کرد و در اخر سرشو میون دست‌هاش گرفت.اب دهنشو به سختی قورت داد و تلاش کرد با نفس های عمیقی خودشو اروم کنه

حرف های یونگسان غیرقابل هضم بود!با پریشونی فکر کرد"اون یه ملکست...و من چی؟همچین چیزی چطور ممکنه؟!!من مطمئنم اون در قصر کلی خواستگار خوشگل و بالا مقام داره..چرا من؟؟"

پلک هاشو بهم فشرد

"چرا من؟؟"

به یونگسان علاقه داشت اما هیچوقت فکرشو هم نمیکرد احساس یونگسان هم همین باشه.از هر طرفی به این موضوع فکر میکرد به نتیجه غیر باور و منفی میرسید!

یونگسان نگران نگاهش میکرد.بلند شد و خودشو به طرف مونبیول کشید.دستاشو دور کمر مونبیول انداخت و به ارومی بقلش کرد.احساس میکرد قلبش از کار افتاد!!

+چرا...چیزی نمیگی؟

یونگسان با صدای گرفته‌‌ای پرسید.

-دروغ..میگی؟

+معلومه که نه!!!

با عصبانیت داد زد.

-متاسفم

یونگسان محکم تر بقلش کرد و سرشو بین دو کتف مونبیول فشرد.با صدایی که بخاطر اشک‌هاش گرفته بود گفت:یه لحظه فکر کردم شاید اینجوری بتونم بیدارت کنم..تو..داشتی میمردی و من..اینو نمیخواستم.متاسفم..این اتفاقای اخیر..همشون عجیب بودن

+ولی هیچکدوم باعث نمیشه..نتونم این حسمو تشخیص بدم..هیچ ربطی به مقامم نداره..من مطمئنم..مطمئنم که دوستت دارم..میخوام بعد از تموم شدن..این اتفاق ها بازم کنارت بمونم..مهم نیست بقیه چی فکر میکن..من نمیخوام برات یه ملکه ضعیف باشم که تو شرایط سختش سرباره تو شده

پلکاشو بهم فشرد.حالا که واجب بود عقلش تصمیم بگیره ساکت شده بود و مونبیول و به حال خودش رها کرده بود.