Deel 12 (toch geen goede klik?)

236 13 2
                                    

POV RAOUL
We zijn gisteren om 02:45 gaan slapen. We hebben matrassen in de woonkamer gelegd er zijn drie een persoons matrassen en een twee persoons matras. Raad eens wie er op de twee persoons matrassen zijn gaan slapen. Ja inderdaad Koen en Robbie.

Ik vind het wel schattig hoe ze samen doen. Ik vind het ook niet erg, alleen ik denk dat ze het zelf niet merken dat ze elkaar echt leuk vinden en dat het zo duidelijk is. Ik klik echt erg goed met Matthy. We hebben ook afgesproken om volgende week weer af te spreken.

-volgende ochtend-

Ik word langzaam wakker en pak me telefoon om te kijken hoelaat het is. Ik zie dat het al 12:00 is en besluit dan maar wat ontbijt te maken. Ik zie dat Koen in Robbie's arme ligt. Ik besluit er een foto van te maken.

Na 10 min worden Matthy en David ook wakker. Ik gebaar ze dat ze stil moeten blijven en wijs naar Koen en Robbie. Ze schieten allebei in de lach. Hierdoor moet ik ook lachen en worden de jongens wakker. Als ze wakker worden schrikken ze allebei, dat ze in elkaars arme lagen. Dit maakt het alleen nog maar schattiger.

Ik zeg dat ik al ontbijt heb gemaakt en dat ze kunnen komen. Als we klaar zijn met eten ruimen Matthy en ik alles op. Als alles is opgeruimd zeg ik dat ik naar huis toe moet en pak even al mijn spullen al snel sta ik op het station om terug naar huis te gaan.

Als ik thuis ben zet ik zoals altijd na dat ik iets heb gedaan even alles wat we hebben gedaan op een rijtje. Het klink misschien een beetje raar ( misschien dat dat het ook wel is) maar als ik dit niet doe heb ik kans dat ik weer overspannen raak. Net zoals dat 1 jaar geleden is gebeurd. Niet veel mensen weten dit. Ik begin met alles op een rijtje te zetten:

1. Ik en Matthy klikken erg goed
2. Met de andere jongens klik ik echt een stuk minder goed
3. Ik ga vaker met Matthy afspreken
4. Koen en Robbie zijn echt schattig met elkaar

Ik denk dat dit het wel een beetje was. Ik weet niet waarom, maar dit brengt erg veel rust in mijn hoofd.

Weer een mooi deeltje.

The begin of the bankzitters Where stories live. Discover now