The begin of the bankzitters

Deel 36

POV ANOUK
Matthy zei net dat we zo weg gaan, maar hij wilt niet vertellen waarheen en als er iets is waar ik niet tegen kan zijn dat verassingen. Volgensmij kan Niemand tegen verassingen. Ik ga me maar snel omkleden zodat we kunnen gaan.

Als ik klaar ben loop ik naar beneden en zie ik Matthy al bij de deur staan. 'Kom schiet op anders komen we nog te laat' zegt Matthy lachend. 'Ja ja ik kom al' lach ik terug. We stappen lachend de auto in en ik vraag voor de 200ste keer waar we nu heen gaan. Alleen hij zegt het nog steeds niet. Na iets van 30 min komen we aan bij een strand. De zon begint al een beetje onder te gaan dus het ziet er echt super mooi uit. 'Kom opschieten anders zijn we te laat voor de zonsondergang' zegt Matthy terwijl hij de auto zowat uitrent.

Ik ren achter hem aan en als we echt op het strand zijn begint Matthy wat langzamer begint te lopen. Ik ga naast hem lopen en hij pakt me hand vast. Zo lopen we naar ene bankje op de duinen en daar gaan we zitten. We kijken samen naar de zonsondergang.

Als de zon helemaal weg is kijk Matthy me aan met een glimlach. 'Zullen we maar naar het hotel gaan' vraagt Matthy aan me. Ik knik en sta op. We blijven dus een weekje in het hotel. Gelukkig heeft Matthy me wel de planning gegeven. We gaan niet zo veel doen. We gaan wel surfen, dat wilde ik al zo lang. We zitten erg dicht bij het strand dus daar gaan we ook vaak naar toe. We gaan ook een keer naar de stad. Ik heb hem daar wel voor moeten overhalen.

even een wat korter deel. Het volgende deel is een xl deel. Die komt morgen middag online