The begin of the bankzitters

Deel 21 (hebben we het huis?)

POV KOEN
ik neem snel op en krijg natuurlijk de makelaar aan de telefoon.

Het bel gesprek
K = Koen
M= makelaar

K: hallo met Koen van Heest
M: ja hallo met de makelaar (ben te lui om een achternaam te bedenken oké laat mij) Ik bel over het huis waar jullie een bod op hebben gedaan. Heb ik dan de goede aan de lijn
K: ja dat heeft u zeker
M: ik heb dan jammer genoeg slecht nieuws er is een hoger bod gekomen
K: ow jammer ik zal overleggen of dat we misschien nog een hoger bod willen gaan doen
M: ja is goed de bewoners willen het dan wel graag voor morgen weten.
K: ja snappen we, ik bel u nog terug
M: is goed ik spreek u nog
K: doei
M: doei

En ik hang op

En en vragen de jongens gelijk aan mij. Er is iemand die een hoger bod heeft gedaan. We hebben nu de opzie om een hoger bod te doen of voor een ander huis kijken.

'Dit was eigenlijk al ons limiet' zegt Matthy en jammer genoeg heeft hij daar gelijk in. We besluiten om voor een ander huis te gaan kijken. Dit huis heeft ook een zwembad en 5 kamers. Alleen het opervlakte is toch wel iets kleiner en dan vooral de tuin is een stuk kleiner.

Ook al mogen we met dit huis nog steeds niet klagen.

Ik zit zo in gedachten dat ik uit mijn gedachten schiet als ik Robbie de deur hoor dicht doen. 'Waar gaat hij heen?' Vraag ik aan de anderen. 'Weet ik niet hij liep gewoon weg zonder iets te zeggen' zeggen Raoul en Matthy tegelijk. Ik laat het en ga op de bank zitten. We hebben besloten om deze hele week nog bij Raoul te slapen.

Onder tussen is het al avond en zijn ik en Robbie samen een film aan het kijken. De film gaat over iemand die zich zelf snijd.

POV ROBBIE
We zijn een film aan het kijken over iemand die zich zelf snijd. Ik heb deze film eigenlijk expres gekozen om daarna aan hem te vragen wat hij daar van vind.

De film is afgelopen dus ik schraap al mijn moed bij elkaar en begin met praten. 'Koen wat vind je van mensen die zich snijden?' Vraag ik een beetje stil toch ik de hoop dat hij het niet zou horen. 'Ik vind het dom je moet gewoon met mensen praten en snijden heeft totaal geen nut' zegt Koen. Ik schrik er een beetje van ik voel me ook gekwetst. Ik loop een beetje boos naar beneden, naar Raoul en Matthy. Ik voel dat Koen me niet begrijpend na kijkt.