The begin of the bankzitters

Deel 50

POV ANOUK
Ik ben een film aan het kijken met Koen. Als we even bezig zijn voel ik mijn telefoon gaan ik kijk en zie dat Matthy me belt. Wacht hij is toch bij zijn ouders waarom belt hij mij?. 'Hé Anouk wie is het eeeen moet je niet opnemen?' Zegt en vraagt Koen. 'Ow nou het is Matthy, maar ik dacht dat hij met zijn ouders ging praten' antwoord ik hem. 'Ow nou maar ik zou wel opnemen dan, misschien is er wel iets aan de hand' zegt Koen weer. Ik knik en neem op. Ik zet hem op luidspreker zodat Koen mee kan luisteren. We horen een gesprek tussen zijn ouders en hem, maar ik hoor aan zijn stem dat er iets aan de hand is. Ik denk eerst van is dit een broekzak bel. Alleen dat gebeurt hem nooit. Ik besluit maar aan de lijn te blijven. Op de gegeven moment horen we hem zeggen zat hij erge hoofdpijn heeft. Zijn ouders zeggen daarop 'yes ons plan lukt'. Wat hun plan. Koen heeft mee geluisterd en kijkt me aan. 'Zullen we daar maar heen rijden voor de zekerheid' stelt Koen voor. Ik knik en we stappen de auto in. Ondertussen horen we allemaal gerommel. Alleen we horen matthy's stem niet meer.

Ik begin een beetje bang te worden. Koen merkt het en stelt me gerust. Nou ja dat probeert hij teminsten. Of het lukt weet ik zelf ook niet helemaal ik ben een beetje gespannen. Ik weet namelijk niet wat er gaat gebeuren en wat er is gebeurt met Matthy. Er is namelijk opgehangen. Ik denk dat zijn ouders zijn telefoon gewoon hebben gepakt of zo. Ik voel dat Koen echt te hard rijd.

Als we zijn aangekomen rennen we bijna naar de deur. We zien dat de deur op een kier staat en we lopen voorzichtig naar binnen. Koen wilde dat ik buiten wachten, maar ik wilde echt perse mee.

POV KOEN
We zitten in de auto onderweg naar matthy's oude huis. Ik weet wat er allemaal gebeurt is en ik weet zeker dat het niet goed kan zijn wat er vandaag is gebeurt en gaat gebeuren. Ik zie dat Anouk erg gespannen is en probeer haar gerust te stellen. Ik heb alleen het gevoel dat dat niet echt werkt.

Als we zijn aan gekomen zien we dat de deur op een kier staat. We lopen naar binnen ik wil dat Anouk buiten blijft, maar ze gaat koppig mee. Ik weet zeker dat het voor haar best wil beter is als ze buiten blijf, maar ik kan haar niet dwingen om buiten te blijven.

We zijn bij de deur naar de keuken en woonkamer aangekomen. Ik heb zoon gevoel dat het niet goed is. Ik doe de deur open op een kier en zie al overal bloed. Of het van Matthy is of als afleiding weet ik niet zeker.

We door zoeken het hele huis, maar kunnen niks bijzonders vinden naast dat er over bloed is in de woonkamer. 'Anouk kijk eens op snap wat de laatste locatie is van Matthy' beveel ik Anouk een beetje. Ze kijkt gelijk en verteld de laatste locatie. Ik zoek de locatie op en zie dat het een oude fabriek is.

'Anouk zullen we daar heen gaan?' Vraag ik aan haar. 'Moeten we niet meer mensen mee nemen we weten niet wat ze allemaal kunnen' zegt Anouk terug. Daar heeft ze een punt. We besluiten eerst terug te gaan naar Casa del huts.

WOOOW GEWOON DEEL 50 NIET NORMAAL.