The begin of the bankzitters

Deel 60

3 jaar ongeveer

POV KOEN
Ik lig weer naast Robbie. Hij ligt te slapen in mijn armen. Ik blijf de heletijd bij hem om te verkommen dat hij het niet weer probeert.

Vandaag is de dag van de begrafenis. Ik heb voor me zelf en voor Robbie een pak gehaald. Ik kan niet wachten om Robbie er in te zien. Ik hoop dat het goed gaat. Er gaat wel een dokter mee. Wat ik ook wel snap. We hebben in het ziekenhuis ook aangegeven dat we bang zijn dat Robbie het weer gaat proberen. Ook hebben we tehoren gekregen dat als het vandaag goed gaat dat hij dan overmorgen naar huis mag.

Ik en Robbie hebben ons omgekleed in het ziekenhuis. Hij ziet er zo goed uit in pak. Het is zoizo wel weer een beetje wennen om hem in 'normale' kleren te zien lopen. Hij draagt namelijk altijd van die lelijke joggings broeken, omdat die nou eenmaal het makkelijkst zitten.

Als we zijn aangekomen bij de begravenis is iedereen er al.

Iedereen heeft zijn of haar woordje gedaan. Robbie niet. Hij kon het niet aan. Ik snap het ook wel. Het was een hele emotionele dag.

— twee dagen later—
Robbie mag vandaag eindelijk weer naar huis. We kunnen eindelijk weer samen op onze zolder slapen. Ik heb het gemist, zo samen met zijn tweeen.

POV ANOUK
het is twee dagen na de begrafenis en het gaat verbazingwekkend goed met me

POV RAOUL
Twee dagen na de emotioneelste dag van me leven. Het gaat goed met iedereen en ben daar erg blij mee. Ik had verwacht dat Anouk en Robbie er meer moeite mee zouden hebben

POV MILO
Ik heb gehoord dat de begrafenis van Matthy is geweest. Ik voel me wel rot dat ik niet ben uitgenodigd, maar snap het aan de andere kant ook wel.

POV ROBBIE
Twee dagen na de begrafenis en ben eindelijk weer thuis. Samen met Koen op onze zolder slapen. Dat heb ik wel echt heel erg gemist. Ik had verwacht dat de stemmen nu heel erg waren, maar door het goed afscheid nemen van Matthy valt het wel mee. Gelukkig maar. Ik hoop ook dat ze steeds minder erg worden tot nu toe gaat het de goede kant op.