winter nightmare

-041-

-toni pov-

"ano ba kasing gusto non?" i asked myself while looking at the menu.

hindi ko alam kung anong mga pagkain ang trip ni jay, but i know anak mayaman yun, siguro gusto nya yung mga sosyal na pagkain.

wala naman akong extra na pera so i just stopped at the nearest carenderia sa school, i ordered foods and i arranged it on my lunch box.

i actually don't know how to thank him for finding my necklace, kaya nagdecide na lang ako na bigyan sya ng lunch. iaabot ko lang naman tapos aalis na din ako agad. i just really want to show my appreciation.

mahalaga kasi sa akin ang kwintas na 'yun, ito na lang ang ala-ala sa akin ng parents ko na naiwan nila base kay lola.

"okay na 'to" nilagay ko sa paper bag 'yung lunch box, i chose adobo as ulam and i also bought him a cupcake and a soda for the dessert and drink.

i don't have any classes na this afternoon, kaya naisipan ko na ako na ang magbigay sa kanya ng personal. nagbyahe ako papuntang itallix university, kung saan sya nag-aaral.

his school was kind of big than mine, lunch time na din nila at ang daming studyante na dumadaan. so i stopped sa gilid malapit sa main gate.

I grabbed my phone to text him.

To: asungot
hey, main gate. i am waiting.

he replied immediately

From: asungot
QHAT DJSBJAJS QIAT OMG YEKA MAGPAYONG KA BAKA MAINIT DYAN OR WHAT AH.

give me 5 minutes.

tinago ko na ulit ang cellphone ko saka nagpaypay gamit ang kamay ko ng sarili dahil nga mainit.

tinitingnan ko lang yung mga students na dumadaan, "boo!" i almost jumped in horror dahil bigla na lang syang sumulpot sa harapan ko.

"what the fuck is wrong with you!" nakakainis talaga sya!

he did just laughed and mouthed a cute sorry.

"ikaw ah, bakit ka nandito? miss mo na agad ako?" eto na naman sya at ang pagiging assumero nya. can he just stop imagining and plotting things inside of his brain so fast?

ANG ADVANCE NYA TALAGA MAG ISIP!

"no way!" iritang saad ko sa kanya

"alam ko," he laughed. "bakit nga? huwag kaya tayo dito? mainit oh, pawisan ka na" he looked concerned looking at me. lumayo ako dahil akmang pupunasan nya ang gilid ng noo ko gamit 'yung panyo nya.

"i am okay, ibibigay ko lang sayo to" agad din nyang binaba ang kamay nyang may panyo nya at tiningnan ang dala kong paper bag.

"what? ano yan?" he curiously asked, kinuha pa din naman nya 'yung paper bag sa kamay ko.

"lunch. i hope hindi ka pa nakakapaglunch." nahiya ako bigla noong nakita ko syang ngumiti habang tinitingnan 'yung laman nung paper bag.

"bakit may pa ganito? nililigawan mo ba ako?" what?! ang kapal ng face nya talaga.

"to make things clearer, wala naman ibang meaning 'yan. thank you gift ko lang yan sa paghahanap mo sa necklace ko" i explained to him, ayoko naman na umasa sya ng something. i mean, baka bigyan nya ng ibang meaning!

"thank you din! alam ko naman, i was just joking" he laughed at me again. it wasn't sarcastic or what. it was a genuine laugh.

"enjoy it. una na ako" pagpapaalam ko sa kanya.

"byahe ka ba? hatid na kita pabalik" umiling ako ka agad sa alok nya.

"hindi na, may class ka diba?"

"pero mainit mag byahe, mapapagod ka lang. uuwi ka pa ba sa catallina?" umiling ako. wala na naman akong class eh.

"hindi, i'll stay at mall para magpalamig, gagawa ako ng ibang requirements" i explained at him, so i can go away na.

"ipahatid na lang kita sa taxi," alok nya. aangal pa sana ako pero agad syang pumara kaya wala na akong nagawa.

"hoy! bilis na" tawag nya sa akin, ngiting-ngiti pa sya.

minsan nakaka asar ang ngiti nya, but not today huh.

"sa mall manong, ingatan nyo po yan ah. dahan dahan lang po" rinig kong saad nya kay manong driver bago nya ako pinagbuksan ng pinto sa back seat.

"thank you" he did just smiled at me before slamming the door.

he was waving and mouthing thank you habang nakataas pa yung paper bag. hindi ata sya tumitigil hanggang sa makalayo kami eh.

"cute ng boyfriend nyo po ma'am" rinig kong komento ni manong driver.

"hindi naman cute lang manong, gwapo nga po eh" natigil ako sa sinabi ko. para akong  naging bato at nakita ko kung paano magtaka si manong driver.

"ayos lang po kayo ma'am?"

"hindi ko po 'yun boyfriend manong" mabilis na saad ko. "hindi po pwede" i already drew a line between us, and neither of us can cross it.

I'LL NOT! WE SHOULD NOT.