Chanyeol kesinlikle akıllı biri olduğunu düşünüyordu. Ve planının mükemmel işleyceceğine emin gibiydi. Bir kaç çocuk Baekhyun'a sarkıntılık yapacak ve hikayemizin kahramanı Park Chanyeol o çocukları kovacak ardından Baekhyun'u kurtaracaktı.
Ne harika bir plan!
Ayarladığı iki çocuk kendinde havalı olan yürüyüşleriyle kafeyi kapatmaya hazırlanan Baekhyun'a yaklaştıklarında Baekhyun hiçbir şeyin farkında olmadan kulaklarındaki kulaklıklarda çalan müziğe eş olarak kalçalarını sallayarak yerleri siliyordu.
"Güzelim" Çocuklardan biri elini onun beline attığında Chanyeol ister istemez kaşlarını çattı. Sadece sözsel taciz demişti, fiziksel değil!
Baekhyun irkildi ve kulaklığını çıkararak çocuklara döndü.
"Kapatıyoruz" Umursamazca söylediğinde çocuk gülümsedi.
"Peki sen başka bir şeyi açar mısın bebeğim?" Çocuk suratındaki sırıtışla sorduğunda Chanyeol'un gördükleri Baekhyun'un yeri sildiği sopayla iki çocuğun bacaklarının arasına bir kaç kez vurduğu ardından ise sert bir yumrukla burunlarını kanattığı olmuştu.
Ağzı açılmış bir şekilde kaçan çocuklara ve huzurla yerleri silmeye devam eden Baekhyun'a baktı. Tanrım, Baekhyun çok gerçekten çok ilginç biriydi.
Az önce gördüklerinden sonra eskisine kıyasla daha tedirgin adımlarla kafeye yaklaştı. Baekhyun'un Chanyeol'un penisine ihtiyacı vardı bu yüzden zarar vermemesi gerekirdi, değil mi? Chanyeol öyle olmasını umdu ve kapıyı açtı.
"Baekiee?" Baekhyun'un o küçük öpücük yüzünden kızgın olduğunu biliyordu bu yüzden yapabileceği en şirin şekilde seslendi.
"Ne?" Baekhyun'un kalçaları sallanmaya devam ederken umursamaz bir tavırla sordu.
"Kalçaların har- kapa çeneni Chanyeol!" Chanyeol kendi kendine mırıldanırken Baekhyun kaşlarını çattı ve ona döndü.
"Gevelemesene. Ne var söyle" Chanyeol dudaklarını büktü ve şirince sallanmaya başladı.
"Özür dilerim" Baekhyun gözlerini devirdiğinde Chanyeol kafasını eğmişti.
"Seni kızdırdığımı biliyorum bir daha yapmayacağım" Yalan. Chanyeol mutlaka o yumuşak dudakları tekrar öpecekti.
"Bir daha yapmaman için değil ama Chanyeol ben gerçekten yeni biri için hazır değilim" Chanyeol gözlerini kırpıştırdı. Baekhyun hiç olmadığı kadar ciddi görünüyordu ve bu nedense Chanyeol'un kalbini gerçekten de kırmıştı.
Elbette ki Chanyeol'un daha önce sevgilileri olmuştu ama aşkı ilk hissettiren Baekhyun'du. Şimdi ondan kendisini kabul etmeyeceğini duymak can yakıcıydı.
"A-anladım" Chanyeol kekeledi ve hızlıca arkasını döndü. Ağlamak istiyordu ama Baekhyun'un önünde asla küçük duruma düşemezdi.
"T-tekrar üzgünüm" Chanyeol hızla kafeden çıkmadan önce tekrarladı. Arabaya neredeyse koşarak giderken ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Gerçekten de...boşunaydı. Chanyeol'u sevenler her zaman para isteyenlerdi, bir çıkarı olanlardı. Diğerleri -Baekhyun gibi- neden Chanyeol'u sevselerdi ki?
Aptal, kepçe kulaklı bir sırığın neresi çekiciydi ki? (Götü ^^ *iyikızolmayaçalışır* ssghfhs)
Elini sertçe direksiyona vurdu ve ardından başını oraya yasladı. Sonunda gözyaşları düşmeye başladığında omuzları çöktü. Pekala, bırakabilirdi. Eğer Baekhyun bu kadar planın ardından bile hala Chanyeol'dan hoşlanmıyorsa Chanyeol bunu yapabilirdi.
ČTEŠ
Plan:404 Not Found
FanfikceChanyeol tanımadığı birini kendinde aşık etmek istiyordu, onu büyülemek ve sonunda kendine aşık olmasını sağlamak. Ama bu o kadar kolay değildi.
