Chanyeol, Baekhyun'un kararlı olduğu kadar kararlıydı. Kesinlikle Baekhyun ve kendisine benzeyen küçük sevimli bir bebek istiyordu. Evin ortasında kıkırdayarak gezecek ve küçük elleriyle Baekhyun'un yumuşak yanaklarını sıkacaktı. Büyüdüğünde ise Chanyeol ve Baekhyun'u gururlandıracak bir evlat olacaktı.
Chanyeol'un bu konu hakkında gerçekten çok fazla hayali vardı. Ve ne zaman Baekhyun'a bu hayallerin ufacık bir kısmını bile anlatsa tersleniyordu. Baekhyun sadece bir kere Chanyeol'a içine boşalmasına izin vermişti.
Sonraki gün Chanyeol etrafı toplamadığı için Baekhyun'la tartışmışlar ve sonuç olarak küsmüşlerdi. Ve hala Baekhyun Chanyeol'a trip atmakla meşguldü. Chanyeol'un ise tek düşünebildiği sevimli Baekhyun'un hamileyken böyle trip atmasının ne kadar şirin olacayığdı. Bu ise Baekhyun'u gerçekten deli ediyordu.
"Bebeğim" Chanyeol mutfakta yemek hazırlayan sevgilisine arkadan sarılırken mırıldandı. Dudaklarını Baekhyun'un boynuna bastırdı ve kısa olanı kendine yaklaştırdı.
Baekhyun kedi gibi Chanyeol'a sokulurken elindeki bıçağı da bırakmıştı.
"Gözlerini kapat" Baekhyun uzun olana itaat etti ve gözlerini yavaşça kapa.
"Benim için, hayal et. Eve geliyorum ve sen evde bebeğimizlesin. Bebeğimiz senin kucağında gülümsüyor ve ikimizin kopyası. Tombik yanakları var ve minicik bir bedeni." Chanyeol Baekhyun'un boynuna küçük öpücükler bırakırken konuşuyordu.
"Ne kadar güzel olacağını biliyorsun değil mi?" Baekhyun gözlerini açtı ve Chanyeol'a döndü. Chanyeol az önce onun suratındaki saf gülümsemeyi görebilmişti. Onun da bunu istediğini biliyordu sadece biraz ilgi bekliyordu.
"Tamam özür dilerim. Odayı toplamam gerekirdi. Biliyorum yatağımın altından ölü bir fare çıkması iğrençti ama bebeğim bunun için abartmıyor musun?" Chanyeol omuzlarını düşürerek sordu.
"Abartmak mı? Chanyeol o ölü farenin yanında canlısı da vardı!" Baekhyun anı hatırladıkça ürperiyordu. Çıplak ayaklarının yanından geçen fare, tanrım iğrençti. Olaydan 2 gün sonra bütün ev ilaçlatılmıştı. Ve tabi ki Baekhyun mükemmel yodanın sadece onların yattığı odayı temizlediğini de anlamıştı.
"Ne var yani? Bunun için bir aptal gibi küs mü olacağız?" Chanyeol kısa olanın gözleri dolduğunda duraksadı. Baekhyun gerçekten fazla duygusaldı.
"B-ben aptal mıyım?" Baekhyun titreyen sesiyle sorduğunda Chanyeol reddecekti ki kısa olan çoktan ağlamaya başlamıştı bile. Tanrım, Chanyeol bilmese Baekhyun'a hamile diyecekti gerçekten de.
Chanyeol arkasını dönüp gitmeye çalışan Baekhyun'u belinden çekti ve hızlıca göğsüne yapıştırdı. Baekhyun yüzünü Chanyeol'un boynuna gömdüğünde uzun olan nazikçe onun saçlarını okşamaya başlamıştı.
"Neden böyle üzülüyorsun Baek? Seni sevdiğimi biliyorsun. Tanrım, devin sana aşık Baekhyuniee." Baekhyun kıkırdadı ve değişen ani ruh haliyle Chanyeol'un dudaklarına ufak bir öpücük kondurdu.
Eğer normal bir çift olsalardı bu 'affedildin' demek olabilirdi ancak eğer bahsedilen kişiler Baekhyun ve Chanyeol ise bu sadece 'sevgi göstergesiydi'. Hadi ama, biliyorsunuz ki Baekhyun kızgın olsa da Chanyeol üzgün olsa da veya diğer her anda birbirlerini öpmek onlar için normaldi.
Bu sadece 'seni seviyorum' demekti onlar için ve kızgın olsalar bile ancak bu şekilde bunu birbirlerine söyleyebiliyorlardı.
"Biliyorum çünkü ben Byun Baekhyun'um" Baekhyun gururlu bir ifadeyle söylese de Chanyeol onun 'teşekkür ederim'inin bu olduğunu biliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Plan:404 Not Found
FanfictionChanyeol tanımadığı birini kendinde aşık etmek istiyordu, onu büyülemek ve sonunda kendine aşık olmasını sağlamak. Ama bu o kadar kolay değildi.
