Plan:404 Not Found

►Plan Sona Erdi

Y/N: Sonunda Chanyeol'un planları bitiyor. Dürüst olayım gerçekten yazarken eğlendiğim bir ficdi. Bilmiyorum sadece bu fic benim için değerli. Umarım siz de okurken eğlenmişsinizdir. Sizi seviyorum..

Chanyeol sertçe kafasına vurdu ve bıkkınlıkla yüzünü masaya dayadı. Baekhyun'a güveniyordu. Sonuna kadar, sadece Park Chanyeol biraz fazla kıskanç biriydi. Baekhyun alınmış olabilirdi ama Chanyeol kendini gerçekten berbat hissediyordu.

Kalbi uzun zamandır küçük puppy için deliriyordu. Baekhyun Chanyeol'un hayatındaki en değerli şeydi, kesinlikle. İlk tanıştıklarında Chanyeol her ne kadar ondan hoşlanmış olsa bile kalbinin bu denli ona bağlanacağını tahmin edememişti. Şimdi tek isteği Baekhyun'a sarılarak huzurlu bir zaman geçirmekti. Buna rağmen Baekhyun'u kırmış ve salak bir kavgaya sebep olmuştu.

Kafeye giren Baekhyun'u gördüğünde gözleri parladı fakat kısa olan ona bakmamıştı bile. Chanyeol üzgünce kafasını masaya çevirdi ve Sehun'un sözlerini görmezden geldi.

"Hadi ama dostum! Bir erkek ol ve ondan özür dile" Sehun bıkkınca söyledi.

"Kabul etmemesinden korkuyorum" Chanyeol mırıldandı. Baekhyun'u kaybetmek istemiyordu. Onu seviyordu ve hayatının sonuna kadar onunla olmak istiyordu.

"Şapşallık yapma Chan-" Sehun Chanyeol'un onu dinlemediğini fark ettiğinde uzun olanın baktığı yere kafasını çevirdi.

Baekhyun baştan çıkarıcı bir gülümsemeyle Kai'yle şakalaşırken kısa olanın kolu Kai'nin omzunda Kai'nin eli ise Baekhyun'un belindeydi.

Chanyeol tekrar masaya döndüğünde Sehun onun gözlerine birikmiş ve her an akmaya hazır olan yaşları görmüştü. Sehun ağzını açmaya yeltendiğinde Chanyeol hızlıca masadan kalktı ve kafeden çıktı.

Evet Baekhyun'u üzmüş olabilirdi ama sadece kıskanmıştı, şimdi ise Baekhyun onun gözünün önünde başkasıyla oynaşıyor ve bundan zevk alıyordu. Yaşlar teker teker yanaklarını ıslatmaya başladığında kısık sesle küfür etti. Onu kaybetmek istemiyordu ama şimdi kalbi ona özür dilemeyi kabul edemezdi.

Sadece Baekhyun değil Chanyeol da kırgındı.

Sehun boş masada öylece kaldı ve ne olduğunu anlamadan etrafa bakan Baekhyun'a döndü. Açıkçası Baekhyun Sehun'dan biraz ürkmüştü çünkü suratındaki ifade pek de iç açıcı değildi.

"Tebrikler ağlattın onu. Park Chanyeol'u hayatımda ilk kez ağlarken gördüm" Sehun elini kızgınca masaya vurup kafeden çıkarken gözü kafenin önündeki kalabalığın arasında sıkışmış sevgilisine takıldı. Suratında aniden nazik bir gülümseme oluşurken oraya yaklaştı ve kısa olanı kolundan yakalayarak kendine çekti.

Luhan vücudunun aniden Sehun'a yapışmasıyla kızarmıştı. Sehun şaşkınca ona baktı, altına fantazilere uyum sağlarken kızarmayıp bu haldeyken kızarmasına bayılıyordu.

Luhan hızlıca yanlarından koşarak geçen Baekhyun'un ardından bakıp sevimlice gözlerini kırpıştırdı.

"Aslında onun için gelmiştim" Luhan dudaklarını büzerek çoktan uzaklaşmış olan Baekhyun'u işaret etti.

"Ne yazık ki bana kaldın bebeğim" Sehun kısa olanın dudaklarına minik bir öpücük bırakıp söyledi. Luhan Sehun'un kibar ve sevimli hallerine hayrandı. İçini ısıtıyor ve ona güven veriyordu. Kollarını sıkıca Sehun'un boynuna sardı ve parmak ucuna kalkarak ıslak bir öpüşme başlattı.

Sehun'un dudakları Luhan'ın minik üst dudağını emerken Luhan Sehun'un boynunu okşuyordu. Luhan sonunda geri çekildiğinde Sehun tekrar onun yanağındaki kırmızılıkları gördü ve ister istemez kıkırdadı. Luhan'a bayılıyordu.