ကိုယ့် ချစ်ဆုံး

ကိုယ့် ချစ်ဆုံး ✔၈✔(Z)

" ကိုကို ! ! ! "

အသံႏွင့္အလ်င္တူစြာျဖင့္ ေဝဟင္အမိအရခုန္ဝင္၍  ကိုကိုလက္မ်ားကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ၿပီး ေျခဆင္းထား​ေသာ ကိုကိုေျခေထာက္အေပၚ ၌လည္း ခြထိုင္ထားလိုက္သည္။

ဇဝါ အားရွိသေလာက္ ႐ုန္းေနေသာ္လည္း ​ေဝဟင္လက္ထဲမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသး။ ေပါင္ေပၚတတ္ထိုင္ထားၿပီး ဇဝါမ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို ရန္ရွာေနျပန္သည္။ လူလိုသူလိုမနမ္းေသာ ေဝဟင္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေမာဟိုက္လာရသည္။

" ဟူး..."

ေလပူအခ်ိဳ႕အား ပါးစပ္မွမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။
ကိုကိုအား နမ္းရသည္မွာ မလြယ္လိုက္တာ။  တိုက္ေရး၊ ခိုက္ေရးေကာင္းလို႔သာ ေတာ္ေသး ၏။ မဟုတ္လွ်င္ ကိုကိုလက္ခ်က္ႏွင့္ အသက္ပင္ ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္။ ကိုကိုေျခေထာက္တို႔ကို လက္ျဖင့္ျမန္ျမန္ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ခါးထက္ခြေစ လိုက္သည္။ လက္တို႔ကိုလည္း အလြတ္မခံဘဲ ေဘး၌ျပန္႔က်ဲေနေသာအဝတ္ျဖင့္ စုခ်ည္၍ ဖမ္းထားလိုက္ၿပီး ေမြ႕ယာထက္သို႔ လွဲ႔ခ်လိုက္သည္။

ၿပီးလွ်င္ ကိုကိုပါးေစာင္း႐ိုးေလးကို လက္ျဖင့္ အသာအုပ္ကိုင္၍ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူငုံ​ေထြးလိုက္သည္။ ႏူးညံ့ေသာ အထိေတြ႕၊ ခ်ိဳျမေနေသာ အရသာတို႔ေၾကာင့္ အေပၚႏႈတ္ခမ္းသားကို နမ္းၿပီးရင္းမွ မလြတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ထပ္ခါထပ္ခါ နမ္းမိျပန္သည္။ ေဝဟင္သည္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းသားကိုလည္း အလြတ္မေပးဘဲ နမ္းေနရင္းမွ အားပါလာရ​ျပန္၏။ ကိုကိုမ်က္ႏွာကို အုပ္ကိုင္ထားလ်က္ ေခါင္းကိုဘက္ညာေစာင္းၿပီး ႏွာေခါင္းခ်င္းတိုက္မိသည့္အထိ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ပင္ နမ္းမိေနသည္ကို မေရတြက္ႏိုင္ေတာ့။ ကိုကိုႏႈတ္ခမ္းတို႔သည္ အနည္းငယ္ေဖာင္း ႂကြလာခဲ့သည္ႏွင့္အတူ တုံ႔ျပန္မႈလည္း ရွိလာခဲ့သည္။

" အာ ! "

" ကိုကို ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ "

႐ုန္းကန္မႈကိုနားလိုက္ၿပီး အသာတၾကည္ အနမ္းခံတာကို အသက္ရွဴခ်ိန္မေပးဘဲ လူလိုသူလို မနမ္းေသာႏႈတ္ခမ္းတို႔ကို ကိုက္ေဖာက္လိုက္လွ်င္ လာေမးေသး၏။ "ကိုကို ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ" တဲ့ေလ။