ကိုယ့် ချစ်ဆုံး ✔၂၅✔(Z)

6.1K 122 0
                                    


ေဝဟင္အခန္းတံခါးဖြင့္ဝင္လိုက္ၿပီး ကိုကိုလက္ကိုလည္း မလြတ္ဘဲ အပါေခၚခဲ့သည္။ ေမြ႕ယာထက္သို႔ ကိုကိုအားထမ္း၍ ပစ္တင္လိုက္သည္။

" ေဝဟင္ ေလာလွႀကီးလား "

အေမးကို ျပန္မေျဖအား။ ကိုကိုပါးေစာင္း႐ိုးထံ လက္လွမ္းလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလုံးကို
ဆြဲငုံလိုက္၍ ဇဝါႏႈတ္ခမ္းသည္ ေဝဟင္ႏႈတ္ခမ္း သားမ်ားၾကား ေပ်ာက္သြားရသည္။

" ႁပြတ္ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ "

" ကိုကို ေမ့ေနတာလား "

" ဘာကိုလဲ "

" ကိုကိုႏို႔ေပးမစို႔တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီးလဲ။ ေနာက္ေန႔ ေနာက္ေန႔နဲ႔၊ ဒီေနေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ပဲ "

OMG ! စိတ္ႀကိဳက္တဲ့။ ဇဝါစိတ္ထဲတြင္ ဘုရားအႀကိမ္ႀကိမ္တမိသြားသည္။ ပုံမွန္ခ်ိန္ေတာင္ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္အထိ အဝတ္တို႔မထိႏိုင္။ သာမန္စို႔႐ုံမဟုတ္ဘဲ စိတ္မထင္လွ်င္ မထင္သလို႔ ကိုက္ခဲတတ္ေသာေဝဟင္ကို ဇဝါလန္႔ရ၏။
ႏို႔ကိုက္ဆြဲတတ္ေသာ သားသမီးမ်ား၏မိခင္အျဖစ္ကို ဇဝါကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ခဲ့သည္မွာ ေဝဟင္ေၾကာင့္ပင္။

" ကိုကို အရသာလည္းမရဘူး "

" အရသာမရွိတာကို မစို႔နဲ႔ေတာ့၊ နမ္းပါအုန္း ေဝဟင္ "

ဇဝါရင္ဘတ္ေပၚ မွ ေဝဟင္ကို ႏႈတ္ခမ္းေလး
ခြၽန္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ ေဝဟင္ သိတာေပါ့။ ကိုကိုသည္ ကပ္ေစးကုပ္၏။ ႏို႔စို႔ခ်င္သည္ကို ေပးမစို႔ခ်င္ဘူး။ ေဝဟင္အ​ေတြးထဲရွိစိတ္ကူးကို
အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္အတြက္ ကိုကိုႏို႔ေလးကို ငုံထားရာမွ ခဏလြတ္ေပးလိုက္သည္။ ေဝဟင္တစ္ေယာက္  ဘာမေျပာညာမေျပာဘဲ အခန္းျပင္ထြက္သြား၍ စိတ္အနည္းငယ္ေပါ့သြားရသည္။ ေပါ့ပါးသြားေသာစိတ္အစဥ္သည္ ေဝဟင္လက္ ၌ ​ျပန္ပါလာေသာအရာေၾကာင့္ ႏွစ္ဆမကျပန္ေလးသြားရ၏။

"ကိုကို ဒီမွာၾကည္၊ ဘာလဲ သိလား "

" ဘယ္တုန္းကဝယ္ထားတာလဲ၊ မေကာင္းဘူး ထင္တယ္ေနာ္ "

" ေကာင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာမွာထားတာ သဘာဝစစ္စစ္ ေအာ္ဂဲနစ္ "

ေဝဟင္လက္ထဲမွ ပ်ားရည္ပုလင္းေၾကာင့္ ဇဝါသက္ျပင္းခိုးခ်မိသည္။ ဝီစကီေလးေထာင့္ပုလင္းထဲမွ သဘာဝပ်ားရည္စစ္စစ္ ေအာ္ဂဲနစ္တို႔ေၾကာင့္ ဇဝါထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ျဖစ္မိ၏။ ပ်ား ရည္လည္းကုန္ ရင္ဘတ္တို႔လည္း မရွိေလာက္ေတာ့ေပ။ သြားယားတတ္ေသာ ေခြးေကာင္ေဝဟင္ႏွင့္ ေဝဟင္လက္ထဲမွပ်ားရည္ပုလင္းတို႔ကို တစ္လွည့္စီၾကည္ၿပီး ဇဝါမွာရွိေသာ အေမႊးမ်ားအကုန္​ေထာင္သြားရ၏။

ကိုယ့် ချစ်ဆုံး Where stories live. Discover now