The Odious Doxy (Flight Attendant Series #3)

22

"Good morning!"

Nagugulat ko na iminulat ang mga mata ko ng marinig ko ang pamilyar na boses ni Gaviniel. Nagpanic at wala sa sariling napaupo kaagad ako at mahigpit na humawak sa kumot. Akmang lalapit pa sana siya sakin pero kaagad ko siyang sinmaan ng tingin.

Wala pa man din akong sinasabi ay tumawa na siya. Aba lokong to ah! Tawanan ba naman ako!

"Relax! I don't have anything did to you." Dahan dahan siyang umupo sa bandang paanan ng kama pagkatapos at malalim na  bumuntong hininga.

Napalunok ako at hindi kaagad ganon na nakapagsalita. Palihim akong napakagat sa labi ko at mabilis na umiwas ng tingin na parang ganon ko nalang gustong magpakain sandali sa kinauupuan ko ngayon. Nakakahiya!

"Sorry.." Mahinang sabi ko.

"It's okay. Wala yon sakin but how's your sleep?" Ramdam ko ang tingin niya sakin but I decided to not look back on him. "Nakatulog ka naman ba ng maayos?"

"Well, I guess so?" Hindi siguradong sagot ko bago yumuko. "Nga pala, may...may nasabi ba ako na kung ano last night?"

"Hmm? It's only about your parents." Sabi niya pero hindi ako ganon kakumbinsado kaya mabilis ko na inangat ang paningin ko at deretso siyang tinignan. There I caught him struggling to stop his lips to forming a smile.

"Kung ganon, e bakit ganyan ka umakto?" Nagtataka ko na tinuro ang pagmumukha niya. My eyes widened suddenly when I remember some things about last night. Hindi ko man ganon na maalala ang lahat but I surely that I did it.

Napasabunot ako sa buhok ko at nagkandarapa na bumaba sa kama bago ako nagtatakbo papunta sa bathroom at nilock iyon. Humarap ako sa salamin at roon ay palihim akong nagpapadyak. Wala sa sariling nahampas ko nalang rin ang noo ko.

The fudge and bitch ass your doing Samantha! Did you just...Ah fuck!

Mas nainis lang ako ng marinig ko ang hagalpak ng tawa ni Gaviniel. Kaya kahit wala siya sa harapan ko ay masama akong napatingin sa pinto.

Hindi ko na tinagalan ang pagligo ko dahil ayoko paghintayin si Gaviniel. Paglabas ko I even thought about my clothes dahil naalala ko na wala nga pala akong dala na kahit na anong damit ko and to the fact that the only thing that I wore yesterday was my dress.

Gaviniel wasn't around so I already assume that he was went outside to buy food or to smell some fresh air. Bumuntong hininga lang ako at pagkatapos ay naupo sa kama bago yumuko. Napatingala rin kaagad ako ng marinig ko na tumunog at bumukas ang pintuan.

"Wear this." Nagugulat ko na tinignan si Gaviniel matapos niya ilapag ang paper bag sa tabi ko at umupo. Nakita ko na punasan niya pa ang noo niya pero mukhang napansin niya yata na nakatingin ako so that I already fixing myself and looking away. "Don't worry I'm not borrowed it to someone else. So wear it now so that I can take you home." 

"Thank you." Tanging nasabi ko at mabilis ng tumayo para kunin ang paper bag at silipin ang laman niyon bago ko siya tinignan ulit. "Again, sorry talaga for what I did earlier I did not and it's no-"

"Sige na magbihis ka na. Ang dami pang sinasabi kalimutan mo na yon hindi naman yon malaking deal sakin." He cut me off. Tumango siya at mabilis na itinaas ang kanang kamay niya para iwasiwas iyon sakin.

Kaya sa huli wala na akong nagawa kung hindi ang mapangiwi nalang at ambaan siya ng pabirong sapak bago ako tumalikod at maglakad ulit pabalik sa bathroom.

"Ano kayang klaseng damit binili non?" Mahinang tanong ko sa sarili ko matapos ko mailapag ang paper bag sa ibabaw ng maliit na sink na nasa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko at wala sa sariling tipid na napangiti ng makita ko iyon.