35

190 1 0
                                    


"I love you,"

Nakangiti ko na hinawakan sa pisngi si Gaviniel. I even quickly kissed him on his cheeks which made him widening his eyes for a bit. Pero ngumiti rin kaagad siya sakin at pagkatapos ay lumingon siya ulit sa bata na kaagad ko rin na sinundan ng tingin. My smile were more wider when I saw the little girl that has been already falling asleep to Gaviniel's lap.


Nakapatong ang ulo nito habang ang isang kamay ay nakalapag sa bandang noo niya na kasalukuyan na tumatakip na sa kanyang mukha. Poor baby. Pakiramdam ko ako ang nangangalay sa posisyon niya. Nakakaloka naman din kasi ang mga magulang nitong bata. Bakit hindi nila inaalagaan ng maayos?


Gaviniel was also noticed it that's why he slowly taking care of the child and to carry as well because he doesn't wanted to be  disturbed the child into its sleep. When he finally crooking the head of it into the side of his neck and shoulder, we both already stood up to walked by passed to the other stall that we still did not went to. For the last time.


"Love? Do you think that the relatives of this child was still here?" Lumingon si Gaviniel sakin matapos niyang bumuntong hininga. Nilingon niya rin sandali ang relo niya para tignan ang oras. "It's been already 7 PM but still you don't noticed that there was still no one finding to find her."


Bumuntong hininga ako bago sinilip ang mukha sandali ng bata at pagkatapos ay palihim ako na napakagat sa pang ilalim ko na labi at napangiwi. Tahimik ako sandali na umisip ng paraan kung saan ba namin siya pu pwedeng iiwan if ever na uuwi na kami mamaya ni Gav.


"I think, maybe they were already left?" I answered not sure to him. "But, hindi ba parang ang sama naman nila yata ng husto dito sa bata."


"So what should we do to her?" Nakataas na ang kilay na tanong niya at sandali na huminto para humarap sakin. His other hands right now was silently resting on the back of the child. I did not talk and only pouted at him because of losing my thoughts. "What if we should taking care of the child for a while?"


"Taking care? Eh bukas na nga ang start ko sa trabaho." I said to him. To be honest, I did not avoiding the child. I was just...just also prioritizing my work because it was the worth of my the months that I've been waiting for. Kung hindi lang rin naman bukas kaagad ang simula ko why not na hindi ko alagaan ang bata.


"I have a person who will maybe able to taking care of her while we're both on our work," Biglaang sabi niya rin na siyang nakapagpataas sa kilay at nakapagpangunot rin kaagad sa noo ko.


"Sino naman?"


Ngumiti siya at pagkatapos ay basta nalang niya na nilabas ang phone niya. Nag scroll lang rin siya sandali roon bago niya yon itinapat sa kanyang tainga. Lumingon pa siya sakin ng may ngiti na sa kanyang labi.


"I have a surprise of you," Bungad na sabi niya kaagad. Hindi ko alam kung sino yon pero mukhang sa itsura niya ay sobrang malapit rin yon sa kanya bukod sakin. "Yeah, Don't be excite baka manawa ka naman kaagad."


Sa dami pa ng pinag usapan nila ay nagpasya na akong kunin na muna rin sa kanya ang bata para makakilos siya ng maayos. Yon nga lang hindi ko naiwasan ang tumawa ng mahina ng mapansin ko na gusot na ang harapang bahagi ng polo niya.


He got curious already because of my expression that's why I pointed it to him. I thought he will be mad but he was only looking back at me wearing and giving me his sweet smile. Tumawa pa siya ng isang beses bago niya pinatay ang tawag at ibinaba ang phone niya habang ang mata niya ay nakapako lang sakin.


He walked towards on me and simply kissed the side of my head again. He lent his hand on me that's why I give my hand to him.


"Success!" He said while smiling on me. Kita ko nanaman tuloy ang dimples niyang nakakapraning titigan. "We don't have any problem right now because it was already solved."


The Odious Doxy (Flight Attendant Series #3)Where stories live. Discover now