True Identity🩸/ Uchiha ⚔️ Hyuuga [TAMAMLANDI]

I want to disappear in your arms

Bedenim yanında olmak için can atıyordu.

Kalbim resmen ağzımda atıyordu. Sadece ona sarılıp kaybolmak istiyordum ya da kısa bir süre olsa da uzaklaşmak...

Ama beni durduran aklımdı.

'Senin gibi birini sevebilir mi?' diyordu aklım.

İlk defa mantıklı düşünmek istemiyordum.

Gaara'nın gözlerinden düşen birkaç yaş ile düşüncelerim kesildi.

Neden? Neden ağlıyordu?

"Ben...Seni iyi gördüğüme sevindim."

Yemyeşil gözleri benim için şaşkınlık ve mutlulukla kısılmıştı ama bedeni benim hareketimi beklediğinden hamle yapmıyordu.

Gerçekten olabilir miydi?

Benimle aynı şeyleri hissediyor olabilir miydi?

Gözyaşlarım yanaklarımdan akmaya başladığında karar vermiştim.

Bacaklarımın ve kollarımın acısını umursamadan aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi katedip hızla ona sarıldım.

Sanki bunu bekliyormuş gibi hemen ellerini belime dolamıştı.

Ağlamam gittikçe şiddetlenirken yüzümü omzuna gömdüm.

Bir eli belimdeyken diğer eliyle beni yatıştırmak ister gibi sırtımı okşuyordu.

"Geçti...Geçti, Amida."

Sanki göğüsümdeki ağırlık kalkıyor gibiydi ama ayaklarımın acısı da bir o kadar artıyordu.

En sonunda bacaklarım beni taşıyamayacak duruma geldiğinde Gaara beni kucağına aldı.

"Kendini zorlama."

Yüzümü görmemesi için sadece kollarımı sıkılaştırmakla yetindim.

Yatağa beni yatırdığında kollarım onu benden ayırmıyordu. Gaara'da benimle birlikte yatağa oturdu.

"Gitme."

Elleri saçlarımda gezindi.

"Gitmeyeceğim."

Kollarımdaki yaralar canımı acıttığı için yavaşça gevşettim. En sonunda geri çekildiğimde gözlerimiz buluştu.

Konuşmamıza gerek yoktu.

Gözlerimiz her şeyi anlatır nitelikteydi.

Şu anda sadece onunla olmak istiyordum.

Onun gözlerine bakınca tüm acım geçiyordu. Annem ve babam aklımdan bir anlığına da olsa siliniyordu.

"Yanına daha önce gelemediğim için üzgünüm."

"Sorun değil."

Yüzlerimiz çok yakındı.

"Be-"

Konuşmasına izin vermeden bedenim harekete geçti ve dudaklarımı yavaşça dudaklarına değdirdim.

Nasıl bir tepki vereceğini bilmediğimden utanarak geri çekilmeye hazırlanırken belimdeki elleri beni engelleyerek sıkılaştı ve havaya kaldırıldım.

Kucağına oturduğumu anladığımda çoktan öpüşmeye başlamıştık.

Beni...Beni bulutların üzerinde uçuruyor gibiydi.

Nazikti. Canımı acıtmak istemiyordu ama...

Ben vahşiydim.

Dudağını hafifçe ısırdığımı fark ettiğimde önemsemeden onu öpmeye devam ettim.