DM #2: Dean Andrada

Kabanata 26

Kabanata 26

Reminder

It was a quick shower. I grabbed a white silk nightdress. Saglit kong tinuyo ang buhok bago bumaba. Gusto kong tumulong pero hindi ko inaasahan na tapos na siya nang makababa ako.

Maliwanag ang buong bahay dahil sa nakabukas na ang lahat ng ilaw. I didn't see it exactly yesterday, but now, I can freely admire the details of the house. Mula dito sa kinatatayuan ko, makikita ang kahabaan ng swimming pool na umabot hanggang sala. There are lights each side of it.

The interior of the house has a theme of black, white and grey, gayundin ang mga gamit. Wala akong alam sa mga disenyo ng mga bahay pero tiyak akong mahal ang paggawa ng bawat detalye na nakikita ko.

He said he's not staying here before. He's living in his condo. Sayang kung walang titira sa ganitong kagarang bahay. Mag-isa lang siya kaya siguro hindi pinipiniling tumira rito. Then, what's the purpose of building this house if he can't stay here too.

Umupo ako sa stool at tinignan siya na nagbubuhos ng alak sa kanyang baso. Tumalikod siya at kumuha ng juice para sa akin.

"Your house is huge, Dean. Hindi ka ba nalulungkot rito?" I tried to hit a conversation.

He looked at me. Muli siyang tumalikod para ilapag ang hawak na lagayan ng juice.

"I'm not staying here,"

Tinignan ko ang pagkain na nasa harapan. The pasta looks good.

"But this is yours, right?"

Naglakad siya patungo sa tabi ko at umupo sa stool.

"Yes, let's eat." marahang sabi niya.

Tumango lamang ako at kinuha ang tinidor. Hindi ko ginalaw ang pagkain at nananatiling interesado sa pinag-uusapan. Ayaw kong manahimik dahil sa nangyari kanina sa sasakyan.

"Sayang kung hindi tinitirhan." mahinang sabi ko at sinulyapan siya.

I caught him looking at me, with his wineglass on his hand.

"It's not a waste. I was just waiting for you..."

Uminit ang pisngi ko. Nag-iwas ako ng tingin.

"Masyadong malaki ang bahay..." wala sa sariling sabi ko.

He chuckled.

"Do you like it?" he asked instead.

Tinignan ko siya at tumango. The house is huge, but I think it's enough for a family. Hindi pwedeng isa o dalawang tao lang ang nandito, masyadong tahimik.

"That's good to know. I built this for us,"

Tumagal ang tingin ko sa kanya. Tumibok ng husto ang puso ko. Hinawi niya ang aking buhok habang nananatiling nakatingin sa akin. He look hypnotized.

"Ang ganda mo..." bulong niya.

Tumawa ako at umiling. He must be hungry. I slightly move his plate towards him, urging him to eat. Hindi niya sinulyapan iyon at nananatiling nakatingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay. He smirked.

After eating, he took a shower. I waited for him to finish, so we can sleep together. The lights were now in dim. Tanging ang banyo na lang ang may ilaw.

I tucked myself in. Inaantok na ako pero gusto ko siyang hintayin. Pero hindi ako nakapaghintay at tuluyang nakatulog. Medyo nagising lang nang maramdaman ang paglubog ng tabi ko.

He pulled me inside his arms as he used one of it as my pillow. I unconsciously put my face on his neck and inhaled his scent. I drifted to sleep.

Payapa ang naging pagtulog ko. Nagising lang ng may ibang naramdaman sa pagitan ng hita. With eyes closed, I inserted my hands inside the comforter to remove his arms that is wrapped around my thighs. I moaned softly when he inserted his tongue inside of me. Hindi ko na napigilan pa ang gumawa ng tunog.