🎵Boy Epic- Scars Karakterleri yansıttığını düşündüğünüz yerlere yazmayı unutmayın ♥
[Yayımı alacağım, ses çıkarmayacağım. Küller yere vurdukça ateşkesi fısıldıyorum.
Sessiz aşk, hayır, ben düşündüğün gibi değilim.
Ben bir hikayeyim. Ben bir ayrılığım. Sadece yanan köprüdeki bir kahramanım.
Yaralarımı görebilir misin? Kalbimi hissedebilir misin?
Bu her şeyimi bütün dünyanın görmesi için.
Yani kim olacak? İhtiyacın olan tek kişi.
Ben her şeyi verdim. Ama senin tüm verdiğin tatlı ıstıraptı.
Yani şimdi küller yere vurduğunda bizi kim kurtaracak?
Bu son, sevgili arkadaşlarım.
Rüyalarda kayboldum ve tüm bildiğim nerede olduğum.
Kaçan aşk, ben senin korktuğun gerçeğim. Ben senin yarattığın bir ateşim.
Sadece yanan köprüdeki bir kurbanım.]
Keyifli okumalar!
• • •
Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7
11 Haziran 2021
Sabah gözlerimi açtığımda uykusundan uyanan o kız değildim.
Ölüm'ün bana verdiği ilk görevlerden biri, üç gün boyunca uyumamamdı. Uyumamıştım. Sonrasında ise silahlardan korkmamayı öğrenmiştim. Ölümü bir kurtuluş olarak görebilene canımızı hemencecik alıverecek ve bizi bu evden kurtarabilecek yegane araçlardı onlar. Ve silahlardan korkmamayı öğrendiğimde, uyumayı da öğrenmiştim. Deliksiz uykularımda gözlerim genelde renksiz bir boşluğa bakıyordu. Gökhan'ın gözlerinin rengi gibi.
Yine de, arada kabuslarım göz kapaklarımdaki karaltıyı delip geçiyor, gecemi olduğundan daha da tatsız hale getiriyordu.
Artık o kız değildim. Buraya ilk geldiğinde bir hafta boyunca susan kız değildim. Banyo etmeye korkan o kız değildim. Gece yatmadan önce annesinin adını sayıklayan o kız değildim. Annesine yalan söylediği için vicdan azabı çeken o kız değildim. Kendine yalan söyleyen o kız değildim.
Ben artık, yapacağım seçim yüzünden gece boyunca uyuyamayan bir kızdım.
Yataktan doğruldum. Pencereden içeriye gelen ışıktan anladığım kadarıyla zilin çalmasına çok kalmamıştı. Bacaklarımı yatağın kenarından sarkıtırken dün banyo yaptığım için kabarmış saçlarım omuzlarıma döküldü. Ellerimi kaldırıp onları yatıştırmaya çalışmadım. İçimden hareket etmek gelmiyordu. Kendi görünüşümde bir şeyleri değiştirmek gelmiyordu.
Ölüm suskundu.
Benden nefret ettiğini söylediğinden beri suskundu. Yine de onun varlığını hissedebiliyordum. Sessiz ama baskıcı varlığını, kameraların ardında üzerimde hakimiyet kuran, karar vermemi bekleyen, ruhumu parçalayan varlığını hissedebiliyordum. Sussa da oradaydı. Bedeni karşımda olmasa da nefesi her zaman ensemdeydi. Ve zihnim yeterince yorgun olduğunda, asla duymadığım lanetli sesi, sanki o konuşuyormuşçasına kafamın içindeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)
Mystery / Thriller1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı: Birincisi, bir kız olmasıydı. İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı. Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı. Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve göre...
