Harry Potter's sister - Facing Fate ~DUTCH~

HOOFDSTUK 12 ~ VERWEER TEGEN DE ZWARTE KUNSTEN

Na een vrije dag op school waarin we bij konden praten met onze vrienden en de eerstejaars een beetje wegwijs in Hogwarts konden worden, beginnen de lessen weer. Net zoals vorig jaar heb ik weer een aantal keuzevakken, die je aan het eind van je tweede jaar hebt moeten uitkiezen. Vandaar dat ik de dag begin met Mugglekunde, het vak wat ik samen met Verzorging van Fabeldieren erbij heb gekozen.

Ik moet eerlijk zeggen dat het meer gemakzucht was dan dat ik daadwerkelijk iets wilde leren, toen ik dit vak uitkoos. Alle andere opties spraken mij niet echt aan, en aangezien ik in de Muggle-wereld ben opgegroeid vond ik dit wel een prima keuze. Ik ben nog steeds heel blij met deze beslissing, omdat ik nu in het eerste lesuur helemaal niks hoef te doen, naast een beetje voor me uit staren en zo af en toe een vraag beantwoorden. Ik zit naast Florentijn, maar hij doet wel zijn best om op te letten, omdat hij nog niet zo bekend is in de wereld van de Muggles. Daarom wacht ik ongeduldig af tot de wijzers van de klok verder tikken en uiteindelijk iedereen overeind schiet en zijn boeken bij elkaar pakt. Ik schiet een glimlach in de richting van onze leraar, wie zelf een Muggleborn is, en verlaat dan samen met Florentijn het lokaal.

"Je hebt echt geluk," zegt hij glimlachend tegen mij, terwijl we naar beneden lopen. Florentijn naar het lokaal voor Leer der Oude Runen en ik naar het Toverdranken lokaal. Ik kijk de jongen naast me nieuwsgierig aan. Waar heb ik geluk mee? "Dat je bent opgegroeid in de Muggle wereld enzo. Ik snap echt niks van de werking van zo'n smartphone."

Ik kan met moeite een grinnik onderdrukken. "Ik kan je wel helpen, als je wilt. Het is niet zo heel moeilijk, denk ik."

"Dénk je," zegt Florentijn, waarbij hij een moeilijk gezicht trekt. Ik kijk hem geamuseerd aan.

"Waarom heb jij dan voor Mugglekunde gekozen?" vraag ik, oprecht benieuwd. Bijna iedereen in de klas is zelf een Muggle en vond het wel handig om voor een vak te kiezen waar ze al genoeg verstand van hebben. Florentijn is een van de weinige tovenaars.

"Als ik dat toch eens wist," zucht hij. "Blijkbaar vond ik het een jaar terug interessant om met Muggles bezig te zijn en dacht dat ze niet zo heel ingewikkeld in elkaar zaten. Wat had ik een ongelijk. Hoe hebben ze het in hemelsnaam voor elkaar gekregen om met elkaar te communiceren door zo'n doosje? En wat is een brommer nou eigenlijk?"

Ik zou er best wat voor over hebben om een telefoon mee te kunnen nemen naar school. Of nouja, een telefoon zou ik nog mee kunnen nemen, maar een werkende telefoon is weer een ander verhaal. Op Hogwarts is er namelijk niet zoiets als internet of WiFi. Ik ga Dumbledore toch echt eens moeten overhalen dat aan te schaffen.

Zodra Dumbledore de ballen krijgt om mij aan te kijken, tenminste.

Ik zit er nog steeds mee dat hij deze zomervakantie het vertikte om me aan te kijken, terwijl we over zo'n belangrijk onderwerp praatten. Over mijn krachten en mijn ouders. Dat is niet iets waar je zomaar even een luchtig gesprekje over voert. Dat is iets waar je voor gaat zitten en de tijd neemt om iemand in zijn ogen aan te kijken. Misschien moet ik, wanneer ik Dumbledore het concept van WiFi uit ga leggen, hem ook maar even een lange les manieren aanleren.

"Waar denk je aan?" door de vraag van Florentijn schrik ik op uit mijn gepieker over Dumbledore.

"Over hoe tof het zou zijn als er WiFi op Hogwarts was," zeg ik schamper. Ik zie de radartjes in Florentijns hoofd letterlijk draaien.

"WiFi," mompelt hij tegen zichzelf, wanhopig om het zich te herinneren. "WiFi..." zijn ogen lichten op. "Dat was datgene waardoor die telefoon werkt, toch? Waardoor ze kunnen communiceren met andere Muggles en bepaalde apps," hij spreekt het woord op een manier uit waardoor het lijkt alsof hij net een luier van een baby moest verschonen, "kunnen gebruiken." Hij staart me hoopvol aan en krijgt een brede glimlach op zijn gezicht wanneer ik hem een bevestigend knikje geef. "Misschien dat ik dit jaars Mugglekunde toch nog ga halen."