HOOFDSTUK 28 ~ ALEC

511 22 77
                                    

Het getik van mijn voeten die de marmeren trappen op en af lopen klinkt vertrouwd weer in mijn oren. Als ik niet zo doodongerust om Alec was geweest, had ik er nog van kunnen genieten ook.

Het is alweer een half uur verder, maar ik heb mijn vriendje nog nergens in het kasteel gezien. Iedereen die ik aanspreek om te vragen of hij gezien is, heeft ook geen flauw idee waar hij kan zijn. Daarbij, Draco is ook zo goed als spoorloos.

Nadat ik ook nog even in de Astronomietoren gekeken heb, om te zien of hij daar misschien naartoe is gegaan aangezien dat ons favoriete stekje is, besluit ik moedeloos weer terug naar de Gryffindor leerlingekamer te gaan. Echter, het moment dat ik de trap af loop, zie ik de twee Malfoy jongens over de gangen lopen.

"Alec!" roep ik, waardoor beide jongens opkijken en mijn ogen die van Alec vinden. Er staat eerst voor lange tijd een frons op het gezicht van Alec, maar uiteindelijk breekt er een glimlach door op zijn gezicht. Ergens vind ik het wel gek dat het even duurde voordat die glimlach tevoorschijn werd getoverd, aangezien vroeger het eerste wat hij deed wanneer hij mij weer zag na een vakantie – of überhaupt al een nachtje slapen – was glimlachen. Vervolgens zou hij op me af komen rennen om me te zoenen. Ook dat doet hij niet.

"Gaat alles wel goed?" vraag ik ongerust. Wanneer Alec niet specifiek een antwoord geeft, kijk ik naar Draco. "Nou?"

"Alles gaat prima, M," pakt Alec de draad weer op. "Vooral nu ik jou weer zie." Op de een of andere manier krijgt Alec het altijd weer voor elkaar me te laten blozen.

"Ik heb je gemist," zeg ik liefdevol. Voordat ik naar hem toe kan leunen om hem te zoenen, worden we onderbroken door Draco.

"Ja, hier hoef ik niet bij te zijn," zegt hij walgend. "Ik zie je in de leerlingenkamer, Alec."

"Doe voorzichtig, Draco," waarschuwt Alec zijn tweelingbroer voordat hij verdwijnt en Alec zijn volle aandacht weer op mij rust. Na een redelijk korte zoen, kijk ik Alec vragend aan.

"Waarom moest hij voorzichtig doen?" vraag ik. Alec kijkt me verward aan. "Draco. Waarom zei je dat hij voorzichtig moest doen? Het is niet dat er hier moordenaars rondlopen of iets dergelijks."

"Oh, dat," zegt Alec voorzichtig. "Ja, Draco heeft in de vakantie zijn been gebroken – natuurlijk is deze snel geheeld, aangezien mijn vader de beste hulp heeft gehaald, maar ik heb geen behoefte aan een zeurende broer omdat hij zo dom was om te vallen."

"Nee dat is niet zo slim van Draco," zeg ik met een vage glimlach. Het gesprek begint een beetje stil te vallen, dus ik ga haastig opzoek naar en nieuw onderwerp. "Waar was je net heen?"

"Madame Pomfrey. Draco moest heen voor een check voor z'n been."

"Ah, oké," reageer ik langzaam. "Ik moet maar weer eens richting de leerlingenkamer. Dumbledore stuurde me een brief dat hij iemand heeft gevonden die me kan leren mijn krachten onder controle te krijgen. Vanavond krijg ik de eerste les."

"Klinkt leuk," reageert Alec. "Houd me op de hoogte." Hij plant een kus op mijn kruin en kijkt me glimlachend aan. "Tot morgen, M."

"Tot morgen," begroet ik terug. Daarna hol ik een trap op en ga ik vervolgens door naar de Gryffindor leerlingenkamer. Het allereerste wat ik daar doe, is Ginny mee naar onze slaapkamer sleuren. Ik negeer een boze Ron, aangezien hij net een potje aan het schaken was met zijn zusje.

"Ginny," zeg ik tegen mijn beste vriendin zodra we allebei zitten. Ginny kijkt me verward aan. "Alec houdt iets voor me achter en ik moet weten wat het is."

"Ho ho, laten we even een stapje terug doen," zegt Ginny snel. "Waarom denk je dat hij iets voor je achterhoudt? Je hebt vanmorgen wel wat verteld, maar wat is er veranderd in deze paar uur dat je er zo zeker van bent geworden?"

Harry Potter's sister - Facing Fate ~DUTCH~Where stories live. Discover now