23

1K 85 6
                                    

Daisy nin salonunda otururken ev ilanlarına bakıyordum.Ona daha fazla yük olmak istemiyordum ve kafamı dağıtmak için bir şeylerle ilgilenmem gerekiyordu.Kalbimin kırıklığını hiç bir kelime ile anlatamazdım.Luke uyanmıştı.Bunun olacağını biliyordum.Hissetmiştim.Uyanalı 5 gün olmuştu ve muhtemelen bugün eve dönecekti.Uyandığı günü hatırlayınca istemsizce yüzümü buruşturdum.Bu berbat bir histi.

--

O gün hastahanenin kafetaryasında Calum ile oturmuş sessizce kahvelerimizi yudumluyorduk.Michael koşarak yanımıza geldiğinde önce telaşlanmış fakat sonra yüzündeki gülümsemeden iyi haber olduğunu anlamıştım.

"Luke uyandı! Şuan Liz yanında"dediğinde sevinçden ağlamamak için kendimi zor tuttum.Üçümüz heyecanla yoğun bakım katına çıkıp odasının önüne geldiğimizde heyecanla duraksadık.Gülerek birbirimize baktık.Bu sırada Bayan Hemmings ve Doktor Peters odadan çıktılar.Bizi heyecanlı gören doktor benden gözlerini kaçırarak çocuklara döndü."Luke sizi bekliyor çocuklar."

Odaya girecekken doktor kolumu tuttu ve aynı anda Bayan Hemmings sessiz bir küfür savurdu."Rain Luke özellikle seni görmek istemediğini söyledi."

Sanırım yıkıldığım an o andı.Ondan nefret ettim.Onu severek ondan nefret ettim.Her saniye onun için katlanan sevgimle beraber ondan birde nefret ettim.

"Onun adına özür dilerim."diyerek bayan Hemmings elimi tuttu.Elimi geri çekip gülümsemeye çalıştım."Önemli değil.O iyi olsun yeter."

Bu büyük bir yalandı! Onun iyi olması tabiki önemliydi.Ama onu görmeyede benim ihtiyacım vardı.Ben iyi değildim.

Michael ve Calum acıyan gözlerle bana bakıyordu.Bir iki adım geri atıp onlarada zoraki bir şekilde gülümsedim."Ashton a haber vermeyi unutmayın."diyerek arkamı döndüm ve koridorda yürümeye basladım.

Ben buydum işte.Onun gözündeki değerim buydu.Beni görmek bile istememişti.

Yine biri kolumdan tuttu ve döndüğümde yine Doktor Peters olduğunu gördüm.

"Rain seninle konuşabilirmiyim?"

"Tabii doktor."diyerek tamamen ona döndüm ve kollarımı göğsümde kavuşturdum.Güçlüyüm havası vermeye çalışıyordum ama aslında berbat durumdaydım.

"Rain Turner.Sen hayatımda gördüğüm en yetenekli insanlardan birisin.Bunu görmezden gelemem.O yüzden sana bir iş teklif ediyorum.Özel yardımcın olman için bakanlığa yazı gönderdim bile"konuşacağımı anlayıo elini havaya kaldırdı ve susmamı sağladı"Böylece her hastamı benimle ziyaret edeceksin.Yalnız bakanlığın bir şartı var.Bir hastayı bir süre gözlemlemen ve yazı hazırlaman gerek.Benim aklımda bir isim var bile"diyerek gülümsedi ve elini uzattı.Sanırım başka bir çarem yoktu.Uzattığı elini sıktım.

--

Ev ilanlarına son kez göz atıp bir kac tanesinin ilan numarasını not ettim.Koltukdan kalkıp saate göz attım ve evden çıkmam gerektiğini anladım.Aynada son kez yeniden siyaha boyadığım saclarıma baktım.Daisy buna çok kızmıştı ama Luke beni böyle görmeye alışmıştı.

Evden çıkıp bir taksi çevirdim ve Doktor Peters ile bulusmak üzere adresini çok iyi bildiğim evi şöföre tarif ettim.Yarım saatlik yolculuğun ardından tanıdık evin önünde beni bekleyen Doktor Peters a gülümsedim.Oda sıcakkanlıkla bana gülümsedi.

"Merhaba Yardımcım nasılsın?"

"İyiyim Patron sen nasılsın?"

"Patron mu?"diyerek gülümsedi."O kadar da değil ufaklık."birlikte gülerek eve doģru yürüdük.Gittikce gerildiğimi hissediyordum.Bu eve uzun zaman sonra ilk kez dönüyordum.Onu hastahaneden sonra ilk kez görecektim.

Doktor zile bastığında neredeyse geri kaçmak üzereydim ama kapıyı acan kişi kalmama neden oldu.Esmer uzun boylu güzel bir kızdı.Kaşlarımı çattım ve doktora döndüm.Oda benim kadar şaşkındı.Kendini benden çabuk toparladı."Ben Doktor Peters"

Kız gülümseyerek kenara çekildi."Buyurun doktor.Bizde sizi bekliyorduk." Biz mi? Pekala sanırım sakin kalmam gerekiyordu.Saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp tekrar kıza baktım.Sanki onun yanında fazla ufak tefek ve solgun kalmıştım.Neden onu kendimle karşılaştırıyordum ki ?

Tanıdık eve içimi çekerek tekrar baktım.Kız yolu gösterirken sinirden gözlerimi devirmeden edemedim.Emin ol tatlım bu evi senden daha iyi biliyorum!

"Heyy Luke bugün nasılsın bakalım"diyerek doktor önden içeri girdi.Ardından girerken nefesimi tuttum.Luke gülümseyerek önce doktora baktı.Güldüğünde derinleßen gamzesini,kırışan göz kenarlarını,okyanus mavisi gözlerini,hasta olmasına ragmen dik durmaya çalışmasını,krema gibi tenini,limon kabuğu rengindeki itaatsiz sarı saçlarını ne kadar özlediğimi fark ettim.

Onu çok fazla özlediğimi fark ettim.

Belki böyle düşünmem yanlıştı ama onu bu yatakda bu evde görmeyi bile özlemiştim.

Gözleri doktordan bana kaydığında gülümsemesi soldu.Yüzünü bir hüzün dalgası kapladı ve gözlerini kaçırdı."Yalnız gelmemişsin?"dedi.Doktorun yanına ilerleyip yanına otururken esmer kızında Luke un yanına gittiğini gördüm.Daha önceleri benim oturduğum koltuğa oturup ona gülümsedi.İçimden şimşek gibi geçen kıskançlığı bastırdım.

"Sende yalnız değilsin"diyerek doktor esmeri ima etti.Luke bana bakmamaya dikkat ederek omuz silkip doktora baktı."Annemin yeni ayarladığı bakıcım Elena."

"Merhaba Elena.Buda benim yardımcım Rain Turner"doktor soyadımla beraber beni yücelterek taktim etti.Ona tekrar gülümsedim.

"Yeni yardımcın mı?"dedi Luke yine bana bakmayarak.Bundan nefret etmiştim.

"Evet.O başarılı bir sağlıkçı.Bunu en iyi sen biliyorsun Luke.Üstelik gözlem için bir hastanın evinde 1 ay kadar kalması gerek."diyerek Luke a dikkat kesildi.

"Umurumda değil."diye cevap verdiğinde kalkıp gitmek istedim ama Doktor elini koluma bastırdı."Seninle kalacak Luke!"

"Bunu istemiyorum Doktor.Onu istemiyorum!"diyerek sonunda gözlerini bana çevirdi.Sinirli gibiydi.Ama bana baktıkça gözlerinin yumuşadığını gördüm.Tekrar bakışlarını doktora cevirdi.

"Eğer Rain i kabul etmezsen Luke bende bundan sonra yokum.Artık doktorun olmam!"

"Ne!!"dedik Luke ile aynı anda ve anında gözlerimiz birleşti.Yenilgiyi gördüm.

Yazarınız Tam 20 küsür gün sonra evine döndü!! Mutlulukdan hemen bölüm yazdım ;) Kurguyu kafamda çok güzel kurdum ve heyecan dolu bölümler sizi bekliyor.
Eklemeden geçemicem.Hemen her bölüm yorum atan ve beni yazmaya teşvik eden
myLittlePenguinHemmo
Ve
Blonde_5SOS_Wife
Sizi Seviyorum.Çoook teşekkürler ♡
Vote ve yorum lütfen ♡♥

Breath  // HemmingsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon