Breath // Hemmings

30 Final

Tavanı izliyordum.Beni asansörle bir kat aşağıya indirdiler.Ashton hemen sedyemin başında duruyordu.Daisy işlemlerle ilgileniyordu.Bu gece herşeyin sonuydu.Bitmişti.Koskocaman bir hikaye bitiyordu.

"Ameliyathane" yazısını gördüğümde nefesim hızlandı.Tıpkı dün geceki gibi.

*********

Nefesimi kontrol altına almaya çalışırken yatakda uzanmış olan Luke a baktım.O kadar güzeldiki.Fazla güzeldi.Sonunda gülerek geri kalktı ve yanıma yaklaştı.

"Biraz yardımcı olsam iyi olucak gibi."diyerek omuzlarımdan tutup arkamı çevirdi.Elini elbisemin fermuarına götürdüğünde titredim."Şişşt"diyerek beni rahatlatmaya çalıştı.Saçlarımı önümden arkaya atarak boynumu açtı ve eğilip ufak bir öpücük bıraktı."Seni ilk gördüğüm andan beri seviyorum."diye fısıldadığında kalbim sanki eridi.

Bu gerçekti.Luke burada benimleydi.Bana dokunuyordu.Beni sevdiğini söylüyordu.Belki biraz sarhoştuk.Ama bunu sarhoş olduğu için söylemediğini biliyordu.Onun sevgisini iliklerime kadar hissediyordum.Onu gördüğüm ilk andan beri hemde.Sadece bunu bastırmıştım.Üzerini örtmeye çalışmıştım.

Kocaman bir farkındalık beni vurdu.Luke beni ilk gördüğü andan beri seviyordu! Yavasca yüzümü ona döndüm.Okyanus gözleri gecenin aydınlığı ile parıldıyordu.

"Benden nefret etmiyordun! Benden hoşlanıyordun! Luke lisede bana çektirdin çünkü benden gerçekden hoşlanmıştın.İlk an hemde."

"İlk an hemde"diye tekrar etti beni.

Uzanıp onu dudaklarından özlemle öptüm.O benimdi.Kalbi bana aitti.Her zaman öyleydi.Salak bir kızdım ve bunu fark edememiştim sadece.

Geri çekilip alnımı alnına yasladım ve "özür dilerim."diye fısıldadım.Geri çekildi ve yerden pantolonunu alıp giydi.Benden tekrar uzaklaşmasını istemiyordum.Gömleğinide alıp öylesine üzerine geçirdi ve bana gülümseyerek tekrar yaklaştı.Elimden tutup pencerenin önündeki berjere sürükledi.Koltuğa oturup benide kucağına oturttu.

Elimi elinin içine aldı ben başını omzuma yasladı."Ben özür dilerim.Sana yaptıklarım için.Yani tam bir piç gibi davrand-"

Onu öperek susturdum.Artık bunları duymak istemiyordum.Sadece onu öpmek ve sevdiğimi söylemek istiyordum.

İkimizde gülerek geri çekildiğimizde alnımı öpüp başımı göğsüne yasladı."Yepyeni bir sayfa açmıyoruz Rain.Kendimize yepyeni bir defter aldık.Birlikte bunu doldurucaz."diye mırıldandı.

Bir süre o şekilde kaldık sonunda Luke hareketlendi "Ben gidip bir bardak su alıcam.Sende istermisin?"diye sordu.Başımı hayır anlamında sallayıp gülümsedim.Koltukdan kalkıp kapıya ilerledi.Kapıdan tam çıkarken durdu ve bana döndü "Seni seviyorum Rain."

"Seni seviyorum Luke"diye karşılık verdim.Yüzünde dünyalara bedel bir gülümseme ile kapıdan çıktı.

Koltuğa daha çok yumulup ellerimi gövdeme doladım ve tekrar güldüm.Bu gece gerçekden gerçekdi.Arkama yaslanıp elbisemin eteğini çekiştirirken aşağıdan gelen müzik sesi kesildi.Parti sonunda sanırım bitti derken insanların uğultusunun gittikçe yükseldiğini duydum.

Nedense bir anda kalbim sıkıştı.Sanki ciğerlerime hava gitmedi.Nefesim kesildi.

Yavaşca koltukdan kalkıp kapıya ilerledim.Kapıyı açmaya dahi korkuyordum.Elim titreyerek yavaşca açtım ve boş koridora çıktım.Koridordan merdivenlere ilerlerken derin nefesler almaya devam ediyordum ve siren sesi duydum.Sanki aptal ağır çekim bir filmin içindeydik.

Merdivenlerin başına geldiğimde sanki oradaki görüntünün ne olucağını biliyordum.Giriş kapısından giren sağlık ekipleri,gözleri dolu dolu etrafa bağıran Michael,şoka girmiş olan Calum,sedye ile ayağa kalkan Ashton.