SAUDADE: Loving Eye of Catastrophe (BS8)

Kabanata 6

Kabanata 6: The waiting Anger,

"Rav," Tawag ko kay Raven habang bumaba kami ng bundok. Patungo na kami sa Tribo na pinagpahingahan namin kanina. "My skin becomes itchy."

Kumunot ang noo nito sa'kin. "Sobrang kati?"

Nasa dulo kami ni Raven kaya natitiyak ko na walang nakakarinig sa usapan naming dalawa. I can't afford that thing to happen to. The Team is tired now, but they are busy discussing things in our front.

"Tolerable naman," Mahinang saad, "but I need to take a bath before leaving."

"Joxzel, the bus is now waiting for us." Mariin na saad nito sa'kin.

Agad akong tumango. Alam ko naman ang bagay na 'yun. Hindi naming pwedeng paghintayin ang bus, dahil mas malaking abala ang pwedeng mangyare sa'min. Ang mga lalawigan na madadaanan namin bago kami makarating sa Airport ay magrerequire na ng 14-day quarantine.

"We both know the condition of my skin, Rav." I said, "Kailangan ko talagang makapag sanitize muna bago umalis. Mukhang hindi muna ako sasabay sa bus trip—"

"What!?"

Pinanlakihan ko ng mata si Raven nang lumakas ang boses niya. The doctor asked if we are okay, Raven and I just nod to her.

Mas lumapit sa'kin si Raven. "You shouldn't help nalang dapat. Alam mo naman na pwedeng mag-react 'yung skin mo sa particle ng charcoal."

"I thought my skin were good." I whispered. "Namamantal na baa ko?"

Mabilis siyang umiling matapos akong pagmasdan. Pasimple ko ding pinasadahan ng tingin ang balat ko, wala naman akong nakikitang pamamantal doon. But still, I can feel heat from my skin. Sana lamang hindi masyadong malala kapag nagpantal ako.

"Maybe it won't happened. Saglit lang naman ako nag repack ih." I said to assure Raven I am fine. "Pero, I want you to call Esha once the signal is back. Sabihin mo sa kaniya na ipasundo ako sa isang aircraft. Give her the location of this tribe huh?"

"Seryoso kang magpapaiwan ka?"

I nodded, "Esha will pick me once she receive your call. So, I'll be fine."

Nanatiling hindi umiimik si Raven habang nakatingin sa'kin. "Joxzel, you didn't know this tribe. Hindi ko naman sinasabing sila 'to ah. Pero diba may mga tribong nag-aalay ng mga magagandang babae? May mga tribong kumakain ng tao...?"

"Raven,"

"I'm just stating the truth, hindi mo gamay ang tribong 'to, Joxzel. Paano kapag hindi agad-agad nagkasignal ang phone ko? Pa'no ka? Sure ba akong buhay ka pa pag dumating 'yung aircraft?" She worriedly state.

I smile as I sense her concerned. "Raven, I could die too, if I didn't pay attention on my skin. Tsaka ano ka ba, may mga kasama tayong iba. May trabahong nag-aantay sa'tin pagbalik ng Manila. 14-day quarantine won't be a good consequence, if we will be late for the bus trip."

"I will be fine," Mahinang saad ko habang nakatingin sa kaniya. "you have no to worry, huh?"

Hindi ko na inantay na sumagot si Raven. Naglakad na ako papalapit sa mga Medical Servers na kasama namin. It is so much fun and honor to meet this people.

"Ang sarap talaga sa pakiramdam ang makatulong," One Med student said.

"Sayang lang, hindi tayo inabot ng Linggo dito..."

Tinanaw ko ang mga kabayan sa harapan namin, indikasyon 'yun na nakarating na kami sa lugar na tinulugan namin kanina. Hindi ako mapakali sa pagtingin sa balat ko. I didn't know that my allergy will be back again. I thought it's all over.