" ဒီနေ့ Yeol အတွက် အကျီင်္ဝယ်လာတယ် အခန်းအ
ပြင်မှာ မတွေ့ဘူးလား "
" ဟင် ? ကိုယ်သွားယူလိုက်ဦးမယ် ခဏစောင့် ! "
အခန်းထဲက အကျီင်္အိတ်လေးယူပြီး ပျော်ရွှင်စွာဝင်လာ
သော Chanyeol ကို Kyungsoo Sofa ပေါ်ကနေ
ပြုံးပြီးကြည့်နေသည် ! အကျီင်္လေးတစ်ထည်အတွက် ဘာ
လို့ဒီလောက်ပျော်နေကြတာလည်း ?
" Soo ~ ကိုယ့်အကြောင်းတကယ်မေ့ကုန်တာပဲ "
" ဘာလို့လဲ ? "
" ကြည့်ဦး ! သေးနေတယ် ~ "
ဟုတ်ပါ့ ခန္ဓာကိုယ်က အနည်းငယ်ကျပ်နေသည် ဒါပေမဲ့
ကောင်တာကကောင်မလေးကို သူသေချာတစ်အိတ်ဆီ
ထည့်ခိုင်းလိုက်တာပါ Jongin နဲ့မှားသွားတာများလား?
" arrr~~ ဒါဆို Jongin နဲ့သွားလဲလိုက် ! သူဆီမှာ
Yeol ဟာရောက်နေတယ်ထင်တယ် ! "
" ဘာ ! မင်းအဲ့ကောင်ကိုပါ ဝယ်ပေးလိုက်တာလား ? "
" အင်းလေ ~ တစ်နေ့လုံးအနောက်ကနေလိုက်နေတာ
မဝယ်ပေးလို့ကောင်းမလား ? "
" ဒါပေမဲ့ ကိုယ်နဲ့တန်းတူမဝယ်ပေးနဲ့လေ sooအတွက်
ကိုယ်က အဲ့ကောင်လောက်အရေးမပါဘူးလား ? "
" Arrr~ တွေ့တာတစ်ခါထဲဝယ်ပေးလိုက်တာ သိပ်
တောင်မစဉ်းစားလိုက်ဘူး ! Yeol ကအဲ့လိုပဲ တွယ်ကပ်
နေမှာလား ? "
" ဒါပေမဲ့ ကိုယ်မကျေနပ်ဘူး ! "
Chanyeol သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က အကျီင်္ကိုချွတ်ပြီး
အခန်းထောင့်ကိုလွှင့်ပစ်လိုက်တယ် ! အခုမှရောက်လာ
တဲ့လူက သူနဲ့တန်းတူအခွင့်အရေးမျိုး Soo ဆီကရတယ်
ဆိုတာ ဖြစ်သင့်လို့လား ?
Kyungsoo သက်ပြင်းချကာ Coat အကျီင်္လေးကိုပြန်
ကောက်လိုက်ကာ အခန်းထဲကထွက်ပြီး Jongin ဆီ
သွားဖို့အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အကျီင်္အိတ်လေးကိုင်
ကာရပ်နေသော Jongin ~
" ဟို ~ အိတ်မှားသွားတယ်ထင်လို့ ! "
" ဟုတ်တယ် Jongin ~ "
ခပ်ပြင်းပြင်းတောက်ခေါက်သံတစ်ခုနဲ့အတူ Yeol
Soo လက်ထဲက Jongin အကျီင်္ကို ဆွဲဖြဲပလိုက်
သည် ! ပြုတ်ထွက်သွားသော ကျယ်သီးတစ်လုံးနဲ့အတူ
ပြဲသွားသော Coat အကျီင်္ခမျာ ဝတ်လို့တောင်မရတော့
ဘူး !!
