ကြယ်လေးတွေနဲ့နေမင်းဆိုတာ ဘယ်လိုမှဆုံဆည်းခွင့်မ
ရှိပါဘူး ……
တူညီတဲ့အချိန်နဲ့နေရာလွတ်လေးမှာပဲထာဝရရှိနေကျလို့ပါ
ကိုတို့နှစ်ယောက်က နေ့နှင့်ည ရေနဲ့မီးလိုမျိုး
နောက်ဆုံးမှာအတူ မဆုံစည်းနိုင်ပါဘူး ……
အဖြူရောင် Angle လေးတစ်ပါးဟာ ကျွန်တော့်အား
စာနာမှုအပြည့်ဖြင့် ပြုံးကြည့်နေတယ် … နှုတ်ခမ်းက သီ
ဆိုသော သီချင်းစာသားများကို သိနေတဲ့အလား … သူ
လူတစ်ယောက်ရဲ့လက်ကိုတွဲပြီး ကျွန်တော့်ကိုကြည့်နေ
တယ် မျက်ဝန်းက တစ်စွန်းတစ်စ ထွက်နေတဲ့ မျက်ရည်
တွေကိုတော့ ဘယ်သူမှမြင်မယ်မထင်ပါဘူး !!
အဖြူရောင် စားပွဲဝိုင်းလေး 10 ဝိုင်းလောက်သာခင်းထား
သော မြက်ခင်းပြင်ကပွဲတစ်ခု … အနီရောင်နှင်းဆီတွေနဲ့
တန်ဆာဆင်ထားသည် … ကင်မရာမီးရောင်တွေမပါပဲ
အသဲပုံ မီးလုံးလေးတွေကို ပတ်ပတ်လည် ချိတ်ဆွဲထား
တယ် ……
နောက်ဆုံးအချိန် နောက်ဆုံးစက္ကန့် နောက်ဆုံးနေ့ရက်
တစ်ခုမှာ … အဝေးဆုံးကိုလွှင့်စင်ပျောက်ကွယ်တော့မဲ့
နှလုံးသားတစ်ခုအတွက် သိပ်သနားစရာကောင်းလွန်း
တယ် …… အချစ်သည် ရယူပိုင်ဆိုင်ခြင်းဆို ပေးဆပ်ခြင်း
သည် အဆုံးမဲ့သော ချစ်ခြင်းတစ်ခုပါလား ??? ဒါဆို
ကိုယ့်လောက်ဘယ်သူကများ မင်းကိုချစ်နိုင်မလဲ ?
ရင်ထဲပူလောင်ပြီးနှလုံးသားထဲဒဏ်ရာများရှိနေတာတောင်
မင်းကိုပဲ တမ်းတနေမိတယ် ……
မင်းကို တောင်းတရင်း တောင်းတနေမိတယ်
စိုးရိမ်စွာ ဆုတောင်းရင်း မင်းကိုတွေ့ခွင့်ရပါ့မလား
ဒီနေ့လည်းတုန်ရီနေတဲ့ကိုယ့်စိတ်ကိုဘယ်လိုထိန်းရမလဲ
အိပ်ပျက်ခဲ့တဲ့ညများ
ထိုးဖောက်ခံရတဲ့ နှလုံးသား
ပူဆွေးရတဲ့ဒီညလေး
ကြေကွဲနေတဲ့နှလုံးသားတစ်စုံ
