" လီ Jen ကိုေဆးရံုလိုက္ပို႔ေပးပါလား
Jen အေဖဆီသြားခ်င္တယ္ "
မန္ဒူ လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့၊တင္း
က်ပ္းစြာျပန္ဆုပ္ကိုင္လာတယ္။ေမာ့ၾကၫ့္လာတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ မွာစိုးရိမ္မူ၊ဝမ္းနည္းမူနဲ႔
နာက်င္အားငယ္ျခင္းေတြက၊အထင္သားေတြ့ေနရေတာ့၊ ဘာမွမလုပ္ေပးႏိူင္တဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ဘဲေဒါသထြက္မိတယ္။ပါးျပင္ေပၚစီးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ညင္သာစြာသုတ္ေပးလိုက္သည္။
" လီ လိုက္ပို႔ေပးမယ္။မငိုပါနဲ႔ေတာ့ မန္ဒူရယ္။ ျဖစ္လာမွာေတာ့ ရင္ဆိုင္ၾကတာေပါ့။
ဘာကိုမွာေတြးၿပီးေၾကာက္မေနပါနဲ႔ေတာ့
မန္ဒူ ေဘး လီရိွေနမွာမို႔အားတင္းထားရမယ္ေနာ္ "
" Jen နင္အျပင္မသြားတာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္။
ေဆးရံုကို ငါနဲ႔မမ သြားလိုက္မယ္။
လီလီက Jen နဲ႔ေနခဲ့လိုက္။ ခုခ်ိန္သူနား
နင္ရိွေနမွာျဖစ္မွာေနာ္ လီလီ "
" ေယာင္းေျပာတာ မွန္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ Jen အျပင္မထြက္တာအေကာင္းဆံုးဘဲ။ အန္ကန္နားလည္လြယ္ေအာင္ Sooဘဲရွင္းျပလိုက္ပါမယ္ "
Soo ပါဝင္ေျပာေန ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္
ခ်ယ္ေယာင္းစကား လက္ခံရံုသာရိွေတာ့တယ္။
" ဒါဆို မမတို႔သြားရေအာင္ေယာင္းငယ္ "
"လီလီငါတို႔သြားေတာ့မယ္
စိတ္ခ်မယ္ေနာ္။ Jen နင္လဲသိပ္ေတြးမေနနဲ႔
ငါတို႔အေျဖတစ္ခုရွာေတြ့မွာပါ "
"ခ်ယ္ေယာင္းနင္ေဆးရံုက ျပန္ရင္
ဒီလာခဲ့ေပးလို႔ရမလား "
"ေဆးရံုကျပန္ရင္ မမလိုက္ပို႔ပီးရင္ငါလာ
ခဲ့မယ္ လီလီ..."
" အင္း... ေက်းဇူးဘဲေနာ္ "
"အဲလို ေျပာစရာမလိုပါဘူး။ငါတို႔ေတြက
တစိမ္းမွမဟုတ္တာ လီလီရယ္.."
" Jen , sooတို႔ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္၊ အမ်ားႀကီးလည္းေတြးမေနပါနဲ႔။ အမွန္တရားက ေပၚလာမွာပါ။ ခုနက ဂ်ူးဖုန္းဆက္လာတယ္။
ဒါကဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိူင္ဘူးဆိုတာ သူယံုတယ္တဲ့ ။ဘာလိုဆိုJenတို႔ရဲ့အဝင္တခါးေပါက္က Partyရိွတဲ့ဘက္မ်က္ႏွာမူထားေတာ့ အေဝးကေန သူလွမ္းျမင္ေနတာတဲ့၊ဘယ္သူမွအခန္းထဲကထြက္သြားတာမေတြ့ သလို ခဏေလးအခ်ိန္တြင္းမွာဘာမျွဖစ္ခဲ့မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသူယံုတယ္တဲ့။
ဒါဟာသတ္သတ္မွတ္ အေကာက္ႀကံမူတစ္ခုဘဲမို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ့္အျပစ္မတင္ဖို႔ေျပာသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ေအးေအးထားပါ Jen
တရားနတ္ေစာင့္ပါတယ္။ အမွန္တရားက တစ္ေန့ေပၚလာလိမ့္မယ္ "
YOU ARE READING
လှပ်၍လွှင့်သော
אקשןနှင်းတွေကျတိုင်း ချယ်ရီခုံတန်းလေးမှာ နှင်းပွင့်လေးတွေရဲ့ အအေးဒဏ်ကို ခံစားရတဲ့အခါ ဆုံးရှုံးခဲ့ရတဲ့ အချစ်တွေလောက် အေးစက်နာကျင်မူမရှိတာ သတိရပါ။
