Ending တင္ၿပီးကတည္း Extra တစ္ပိုင္းကို
ေရးေနခဲ့တာ။ ငိုသံေတြစဲပါေစေတာ့ဆိုၿပီး
အဆံုးမသတ္ဘဲ ေစာင့္ေနခဲ့တာ။ဒီေန့ေတာ့
အဆံုးသတ္ၿပီးတင္ေပးလိုက္ပါၿပီ။
ၾကာသြားတဲ့အတြက္ ေဆာ့ရီးပါေနာ္ 😘😘
~~~~
" ဟီး...ဟီး...ရႊတ္...ဖ်စ္ "
ႏွပ္ၫွစ္ၿပီးဝွစ္ခနဲပစ္လိုက္တာ ခပ္လွမ္းလွမ္း
ကာ အမိႈက္ျခင္းထဲ။ သို႔ျငားလဲဘတ္စကတ္
ေဘာကစားရင္ ဘယ္အသင္းမွမလိုခ်င္တဲ့သူ
ဟာ ခုလဲအမိႈက္ျခင္းတျခား၊တီခ်ူးတစ္ျခား။
" Park Ruby နင္ေျပာတာအရမ္းမွန္တာဘဲ
ဟီး...ဟီး… ရႊတ္ "
" ငါေျပာသားဘဲ ငါအဘြားကပံုေျပာေကာင္း
ပါတယ္လို႔။ဟီး...ဟီး.. နင္ေနာက္တစ္ခါ ငါ
အဖြားေျပာတဲ့ပံုျပင္နားေထာင္ခ်င္ရင္ နင္
အိမ္ကတီခ်ူး သယ္လာခဲ့ ဟီး...ဟီး...ရႊတ္ "
သူေရ႔ွကကေလးႏွစ္ေယာက္ၾကၫ့္ရင္း
ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္ေတြကို ကေလး
ေတြမျမင္ရေအာင္ ျမန္ျမန္သုတ္ရတယ္။
ပံုျပင္မဟုတ္တဲ့ ပံုျပင္ကိုေျပာျပရတိုင္း
သူလည္းဘဲ ေၾကကဲြရပါသည္။ ဘယ္ေတာ့မွာေမ့ေဖ်ာက္မရတဲ့ လူသားႏွစ္ဦးကို သူ
လည္းဘဲသတိရပါသည္။
" ဘြားဘြား ဒါဆိုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္က
ဟန္ျမစ္ထဲ ေသသြားတာေပါ့ေနာ္...ဟီး
ဟီး....လီလီနဲ႔မန္ဒူဘယ္ေလာက္မ်ား
ေအးေနလိုက္မလဲ ဟီး.....ဟီး... "
" သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့လူႏွစ္ေယာက္က အတူ
ရိွေနၾကရင္ ခႏၶာကိုယ့္ရဲ့ေအးစက္မူထက္
ႏွလံုးသားရဲ့ေနြးေထြးမူကပိုတယ္ကြယ္ "
Yoona ကိုခြန္းတံု႔ျပန္ေနတဲ့ ဘြားဘြား
ေယာင္း မ်က္ဝန္းမွာမ်က္ရည္စေတြနဲ႔။
သူလည္းဘဲဒီပံုျပင္ကိုဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မွန္း
မသိ နားေထာင္ေနရေတာင္မွာသူဟာလဲ
ငိုေနၿမဲ။
" သမီး Ruby ဘြားကိုပံုေျပာခိုင္းျပန္ၿပီလား။
အေမတို႔ကလဲ Ruby ကိုေတာ္ေတာ္အလိုလိုက္
အခုေတာင္ ဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ဂ်စ္ကန္ကန္ရယ္ "
" နင္ငါေျမးမဆူနဲ႔။နင္ေျပာခ်င္ငါဘဲေျပာ
လာ Rubyေလးလာ ဘြားဆီကိုလာ "
" အေမတို႔က အၿမဲအဲလိုကာဆီးကာဆီးနဲ႔။
အဲေၾကာင့္မို႔ အဲကေလးမ အဲေလာက္ဆိုးေန
တာ။ အေမလည္း အဲဒါေျပာၿပီးရင္စိတ္မ
ေကာင္းျဖစ္ရတာဘဲမလား။ ႏွစ္ေတြလည္း
ၾကာခဲ့တာ သမီးတစ္သက္ရိွၿပီ။ ၿပီးရင္အေမ
ေျမးက ညညဆိုေယာင္ၿပီးငိုအံုးမယ္ "
YOU ARE READING
လှပ်၍လွှင့်သော
Actionနှင်းတွေကျတိုင်း ချယ်ရီခုံတန်းလေးမှာ နှင်းပွင့်လေးတွေရဲ့ အအေးဒဏ်ကို ခံစားရတဲ့အခါ ဆုံးရှုံးခဲ့ရတဲ့ အချစ်တွေလောက် အေးစက်နာကျင်မူမရှိတာ သတိရပါ။
