He is SUPERMAN

126 18 6
                                    

UNFINISHED SYMPHONY
©Anneriche

SERIES NO. 2

He is SUPERMAN

tulong guysss.. I need help...

Sana may tumulong sa 'kin and I wish sana nandito si Justin para naman may karamay ako. Kasi everytime na may mang-aapi sa akin, eh naroon agad siya at handang makipag-away. 'yon nga ang una naming pagkikita sa ganoong sitwasyon..

Flashback:

12 years ago..

"Oh.. Come on, Harmony.. Don't be that stupid!" sabi ng isa kong kaklaseng babae habang kinakaladkad ko papalabas ng room namin.

"What?" Gamit ang matinis at nakakairita kong boses. Did she tell me that I'm a damn stupid? Ayoko nang gulo.

Kinapitan akong mabuti sa braso ng babaeng nasa harapan ko na halos hindi na dumaloy and dugo ko kaya namula agad iyon. Ni hindi ko alam kung bakit naging ganoon ang reaksyon niya, eh tinalikuran ko lang naman siya.. I'm too young para sa ganoong mga crazy things.. Duh, I'm 6 years old that time. My mom would rather freak-out pag nalaman niyang nagmall ako at hindi pumasok sa klase ko.

"I don't want.." mariin kong sabi. "... I don't want, okay!" pag-uulit ko.

"Damn, your a kind of... Momma's girl.. So silly!! Ahhahaha" sabi niya.

I was about to cry when someone came. Nakatungo lang ako all this time para hindi nila makita na umiiyak ako.. I was a cry baby that time. Hindi pa rin ako nagtataekwondo classes noon.

He slaps the girl.. My God, I see the damn red cheek of th girl. It's a hard slap. Parang dudugo.. The girl starts to cry..

"Don't you ever force her again, understand..." He insisted. Napatingin ako sa mukha niya. He was as red as the face he slap. Gait na galit siya.

Umiyak ng malakas ang babae... I don't know how hard the slap is but I really think it makes me free to her by the way..

"Stop it.. Don't hurt her.." I said with a loud voice. Nakita ko kasi siyang ambang sasampalin ulita ng babaeng iyon. He is also 6 years old like me but he is my savior, he is superman for me.

"Let's go.." 'Yun na lang ang sinabi nya. He drags me outside the canteen where we used to make that awful scene.

"By the way, don't you ever hurt yourself.."

"What??" takang-taka ako sa sinabi niya.

"I said.. Wag na wag kang papayag na masasaktan ka nang iba." Tumungo siya at nakita ko ang sincerity niya.

"I'm not gonna hurt myself again.. By choosing to be with you all the time. And you should protect me by the way.." Tumitig ako sa mga mata niya sa paghahanap ng approval at gayundin ang ginawa niya at paulit-ulit na tumango.

"Yes..I will.."

"Your name is ....??" ang tanong ko.

"I am Justin.. You are??" ang tanong niya pabalik.

"I am Harmony.. Nice meeting you.."

"You too.."

Doon nagsimula ang lifetime friendship namin ni Justin.

*End of Flashback*

I think its not a good idea to say this to him kasi kapag nakita nila na magkasama kami at nag-uusap lalo lang lalala ang sitwasyon at makikilala nila na ako si HARMONY... HARMONY LEE HARRISON...

UNFINISHED SYMPHONY (Hiatus)Where stories live. Discover now