UNFINISHED SYMPHONY (Hiatus)

The Escape

UNFINISHED SYMPHONY
©Anneriche

SERIES NO. 9

The Escape

Kinabukasan, nagtext sa 'kin si Justin. Aalis na daw siya pabalik ng Korea at matatagalan daw siya sa pag-uwi. One to Two years daw siya bago makauwi, ewan 'ko pero dahil doon nalungkot muli ako.

"Hany, are you ok?" tanong sa 'kin ni Mommy na kanina pa pala ako tinititigan.

"Ahh.. Opo, I'm fine." walang gana kong sabi

"Baby, I know when you're telling the truth or not. I'm your Mom." sabi niya habang nakahawak sa kanang kamay ko.

"No, mom you can't understand me even if I will tell you the truth." ang tugon ko habang nakatingin sa kamay ko na tangan-tangan niya.

"No Baby, even I can't understand your situation, just be free to tell me all the things. I will help you in the best way I can.. I will never scold you, Understand.." pagkasabi niya niyan niyakap niya 'ko ng sobrang higpit na parang sinasabi niyang 'I'M SAFE WITH HER, NO MATTER WHAT HAPPEN'.

Kahit nahihirapan ako sa sitwasyon ko ngayon, may mga tao pa rin pala akong maaasahan kahit papaano.

"Baby, I know its about Justin, right?" itinaas niya ang isa niyang kilayat pabirong ngumiti.. Pa'no niya kaya nalaman?

"How did you know?" I frowned.

"He'd texted me two hours ago that he's going to Korea."

"Yah, Mom, I think I'm in...." hindi ko na natapos ang statement ko.

"Yah, I know.."

"You know, what Mom?" again, I frown and gaze at her.

"You're in love with him.. I know it right just I've said before.. You used to be in love with him years ago but you just can't admit it to yourself." I noded.

 Totoo yun. 'Yung taong sinasabi kong gusto ko ay si Justin Walker but it seems he don't like me and I'm only a special friend-- what they so called 'BESTFRIEND'... What a stupid terminology!

"It hurts Mom, He left me, no..." natigilan ako.. "He don't want me to be with him.. He always makes fun of me and I think he's just playing around my feelings.." after that I cried. Hindi niya ako gusto, hanggang kaibigan lang ang turing niya sa akin. Hanggang dun lang iyon. Kaya ang sakit!

"No baby, he loves you too. He's just don't say it in words but he done it in his actions and stares.. Napakamanhid mo lang para makita ang lahat ng efforts niya." tumatango-tango siya habang sinasabi ang mga pananalitang iyan.

"Do you think so Mom?"

"Yes, I'm sure of that. But baby, its too early for you to identify such feelings. One to Two years syang mawawala at I know marami pang magbabago sa sitwasyon, malay mo hindi pala siya ang para sa'yo at hinahanap ka na pala niya ngayon."

"No Mom, all I want is him.. And If he's not destinied to me.. I will scape to my destinied one and I will still find Justin." I stated clearly.. Sa mga panahong ito ay desidido akong siya na talaga ang para sa akin.

"If that you say so, Baby." Tumayo na siya sa kama ko after niyang sabihin niyan. Hinalikan niya ang noo ko at tuluyan ng lumabas sa kwarto.

"Sana lang talaga hinahanap niya rin ako, baka kasi ako lang ang naghahanap sa kanya. O kaya sana si Justin na ang para sa 'kin."

Tumatawa si Mom sa mga sinabi ko kaya napatingin ako sa kanya.. "Hany, you're too young.. Maybe it's only infatuation.." Tumawa ulit siya.. Hindi ko na lang siya pinansin.