UNFINISHED SYMPHONY (Hiatus)

He's finally back

UNFINISHED SYMPHONY
©Anneriche

SERIES NO.8

HE'S FINALLY BACK...

Magfifirst year college na 'ko...
Ang saya ko ngayong araw na 'to dahil kasama ko ngayon si Mommy at Daddy..
Namamasyal kami ngayon sa isang flower garden..
Dito sa Bagio..
Mahilig kasi kami ni Mommy sa flowers ehh..

At dati kapag may kasalanan ako kay Mommy.
"Mommy, sorry..."sabay bigay ng flower sa kanya... Favorite flower niya ang Marigold.

Namiss ko na naman tuloy si Ate.. Christine Marigold "Chime" Lee Harrison.. Ipinangalan kasi siya ni Mommy sa favorite flower niya na ngayon ay favorite ko na rin.

Hapon na pala, ang bumibilis talaga nang oras kapag masaya ang isang tao.
"Hany, come to mommy, I have something for you.."

"Mom, what is it.." ang amuse na amuse kong sabi.**** "Wow.. It's beautiful.. Thanks, Mom." ang pagpapatuloy ko.

"Gusto mo bang ikabit ko sa iyo?" ang malambing na pananalita ni Mommy. Kaya tumango ako bilang tugon.

Isa itong necklace na whitegold na ang pendant gold na flower form..
Sa gitna ng G-clef na may diamonds ..
Ang cute..

"Mom, personalize po 'to, ah.. Ang ganda.." hindi ako makapaniwalang akin na ang napakamahal at napakagandang kwintas na 'to..

"'Yup, a gift from someone unknown, years ago.." nagtaka ako sa mga sinabi niya pero sure ako na hindi ko naman kilala yung nagbigay kaya 'di ko na inusisa pa.

-----------

One week kami dito sa Bagio at tutal summer vacation naman kaya dito muna ako mag-iistay.. Nakapagpaalam na rin ako kay Dad, na ngayon ay nasa balcony kasama si Mommy. Nag-iistar gazing ang dalawa, para ngang mga teenagers, eh.. Daig pa 'ko...
Pero infairness nung mapadaan ako...

ANG DAMING STARS NGAYON SA LANGIT... SUPER LIWANAG...

"Luv, How much do you love me?" Tanong ni Mom.. In sweet seductive voice.
"How do you want me to answer that?" Confuse na tanong ni Dad.
"In the way you like, maybe in the best way you can..." with matching playful stare.

Tumingin lang si Dad sa stars na parang hindi sinasagot ang tanong ni Mom... Si Mom naman nagpout pa habang nakatingin kay Dad.
Tsk.. Parang bata...

After the short silence...
"Look at those stars, Luv..." Dad said in his adorable voice.

"What about those stars...?" She asks curiously. Hindi ko rin nagets ang sinabi ni Dad kaya nakinig ako nang mas matiim.

"Try to count those..." he added.

Napatingin naman si Mom sa langit at habang nakatingin doon.. Napatingin din ako sa mga stars sa langit, sabi kasi nila na nakikita raw sa mga stars ang kapalaran ng tao but I strongly disagree in that belief.

Sa lalim ng iniisip ko, hindi ko na namalayan na nagsasalita na pala si Mommy.
"Luv are you silly??? I think that's an odd idea... The sky stars are countless.. It's just like the idea of counting the bits of the sand in the seashore.. AHHH.. Finding the end of fractals, pi and infinity.."

"So do I answer your question?" Sabi ni Dad.
Confuse na tumingin si Mom.. kay Dad.. Kaya ganoon din ang ginawa ko.

"You see its immeasurable, even scientist can't tell the exact number of those... You ask me how much I love you...I think its greater than the number of the stars..I can't even tell how much I love you... " Sweet na ngumiti si Dad kay Mom.. Kinilig naman ako dun!