Chapter 10: Gloysh Place

175 13 0
                                    

STUPID things do happen and it does everyday. Just like this stupid Hugo pointing his filthy finger at me.

I dashed towards the uncrowded part of the forest, still in my shadow form. Hugo may have noticed it, he sprung his legs forward to run after me. I accelerated and was about to reach the small hole where I entered from when he shrieked a faint yell.

As though the gravity pulled me heavier than others, I thudded against the dry leaves on the ground, now back on being solid human. I looked up, wide-eyed, at Hugo who was wearing an annoying grin on his terribly chiseled face.

"Hello there, lady," he said, lifting his feet to my spot. "Hindi ka na makakatakas dito."

Kapwa silang napaatras habang nanlaki ang mga mata nang mabilis akong tumayo at pinagpagan ang sarili.

"I don't think so, mister." I smirked at the sight of the panic across their faces.

Itinaas ni Hugo ang kamay at dinuro ako. "Paano mo iyon nagawa?" Nilingon niya ang mga kasama niyang nagagalaiti ang mukha. "Wala pang kahit isang nilalang ang nakatakas sa kapangyarihan ko!"

I tilted my head and blinked innocently. A slight mocking pout formed on my lips. "There's always a first time, dear Hugo." My voice was tiny and soft, and innocent. Bagay na alam kong ikinainis nila.

A flicker of light reflecting on the men's weapons warned me. Mabilis kong itinaas ang kamay at ikinumpas ang dalawang palad kasabay ng pagbabago ng kulay ng mga mata ko. Their gasps resounded in my ears, making me flash a sly grin.

Nanlaki ang mga mata nila nang mapagtantong hindi na sila makagalaw. Paulit-ulit kong ikinindat ang aking mata nang hindi inaalis ang mapang-asar na ngisi sa labi ko.

"Oh, what happened?" I turned around and waved at them over my shoulder. "It was great to meet you, boys."

I clicked my tongue. Nagsimula na akong humakbang paalis ngunit isang malakas na palo ang lumapat sa binti ko. Muli akong bumagsak sa lupa nang tila biglaang nang manhid ang aking kaliwang paa.

I rose my head up to the man who whacked my leg with a rusty iron metal. Napatiim bagang ako at muling tumayo. Ikinagat ko na lamang sa labi ang biglaang pagkirot ng paa ko kasabay ng aking pagtayo. Hindi ko dapat ipakita sa kanila na naapektuhan ako.

Just when I managed to stand straight, mabilis akong hinampas ng lalaki. Walang alinlangan kong sinangga ang atake niya gamit lamang ang aking kanang kamay. Kapwa nanginginig ang braso naming dalawa habang pilit na dinadagdagan ang pwersa mula sa amin. I took advantage of his open target points and twisted his axe with full force.

I broke out a grunt at the force that I unleashed. Gamit ang kanan kong paa, malakas kong sinipa ang sikmura ng lalaki dahilan upang mapaatras siya. A mix of anticipation and panic started to occur on me. My left leg seemed to be broken! This man needs to know who he's dealing with.

In a matter of second, I dashed towards the man and with all the strength I could muster, I slashed his left leg using the axe I seized from Hugo's grip. Fresh blood splattered against my black suit. Smell of iron mixed with the dry scent of leaves covered the dreadful area. Ramdam ko ang palakas nang palakas na pintig sa aking ulo at palapulsuhan habang nakatitig sa lalaking nakasalampak sa lupa.

His eyes were bulging, realizing how his left leg was ripped off his body. Isang malakas na sigaw ang kumawala sa labi niya habang nakatitig sa kanyang paa na sa hindi inaasahan ay tumilapon ng ilang metro ang layo mula sa amin.

I gave him a triumphant grin. "Kilalanin mo muna ang binabangga mo."

The man's groan responded on my remark. His body was a river of mixed blood and sweat. Ang mga kasama niya naman na nasa ilalim pa rin kapangyarihan ko ay tila lumuwa na ang mga mata habang hindi makapaniwalang nakatitig sa putol na paa ng kanilang kasama.

Curse of the Fallen Deity (Zarsothian Tales #1 | Volume 1 & 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon