Curse of the Fallen Deity (Zarsothian Tales #1 | Volume 1 & 2)

Chapter 44: The Palace Dungeon

NOT yet. And I don't intend to.

"I think it's silly."

"It is, but when you meet love, you don't actually care if you look stupid."

"So, love makes you stupid?" nandidiri kong tanong. "Mas pipiliin ko pang mamatay kaysa ma-in love."

Carwell grunt at my remark. Pinukol niya ako ng makahulugang tingin hanggang sa ako na mismo ang umiwas. I was about to leave when he grabbed my wrist. Kinaladkad niya ako sa kabilang bahagi, mas malayo kina Milka.

I rolled my eyes and let out an exasperated sigh. There he goes again.

"Ano na naman?" naiirita kong wika.

"Hindi ko ba nasabi sa 'yo na hindi kita lulubayan hangga't hindi mo ako sinasagot?"

Napataas ang kilay ko. "Nanliligaw ka ba?"

"Excuse me?" Napaatras siya at saglit na napaisip. Baliw rin 'to e. Slowpoke.

"Why? Anong tanong ba?"

He squinted his eyes. "Acting innocent, huh?"

Binawi ko ang kamay ko sa kaniya. "Carwell, hindi ko rin ba nasabi sa 'yo na kapag sinabi kong ayoko, ayoko. Don't try to change my mind."

Nagtagpo ang dalawang kilay niya. His face hardened. Perhaps to threaten me. Ulol. As if naman matitinag ako.

Inirapan ko siya at akmang magwa-walk out na nang bigla niyang hinigit ang kamay ko.

"Tell me the truth. What did you do?" His voice went cold. Hinigpitan niya rin ang paghawak sa palapulsuhan ko.

"Kahit umiyak ka pa ng dugo, wala kang mapapala sa 'kin," wika ko at sinamaan siya ng tingin. "So, let go of my hand before I gouge your eyes out."

He clenched his jaw, and for the love of fuck, he tightened his grip even more. I tried to pull myself but he must be using one of his abilities dahil walang epekto ang lakas ko sa lakas niya.

"I'm warning you," malamig niyang sabi.

"Fuck you."

"I don't fuck short and hardheaded women, Belacour."

Humakbang siya papalapit at sa bawat hakbang niya ay tahimik akong napapaatras. His eyes were fixed on me. Matalim. Hindi kumukurap.

"Again," aniya. "What did you do?"

"No."

"Last warning, woman..."

"Utot mo. Sa tingin mo matatakot ako sa pagbabanta mong ‘yan?"

He took another step. And then another one. And another one. And I stupidly moved backwards. This seems familiar. Gumaganti 'ata siya sa ginawa ko noong unang pagkikita namin.

Hindi ko tinanggal ang tingin sa mga mata niya. He did the same ngunit sa paraan ng pagtitig niya ay parang sinusuri niya ang buong pagkatao ko. Pilit niya akong binabasa.

We stayed in the same situation for a minute until I felt the cold wall behind me. Now, I'm cornered. Putang ina.

Napangisi siya nang mapansin niya ang pagkairita sa mukha ko. He placed his hand on the wall, just above my head. At halos nakalimutan kong huminga nang bigla niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko.

I could smell mint on his breath, and the scent of his hair. Naduduling ako sa lapit niya.

"Sasabihin mo ang totoo o..."

"O ano?"

"O hahalikan kita?"

"Gago." Mabilis ang pangyayari at hindi ko na namalayang kusang lumipad ang kamao ko sa mukha niya.