Curse of the Fallen Deity (Zarsothian Tales #1 | Volume 1 & 2)

[VOLUME 2] Chapter 59: Twist of Fate

Third Person's Point of View

THE first ray of sun peeked through the hole of an aged cabin. Nasa gitna ito ng kagubatan sa bandang timog ng Forthmore, malayo sa ingay ng syudad.

Napilitang bumangon si Ara para takpan ng kurtina ang butas sa pader. Sinubukan niyang pumikit ulit pero hindi na siya makatulog. At the same moment, her alarm clock rang.

She took out her bathing robe together with her crossbow, and proceeded outside. Puno ng hamog ang paligid na mas lalong nagpapalamig sa lugar. Puddles of water formed along the muddy pathway. Droplets of rain were gliding down from the leaves of towering trees around her.

She couldn't help but smile. Umulan siguro kagabi kaya nilipad ang takip na nilagay niya sa butas ng pader. However, she liked it, the feeling of just living a simple life in the middle of nowhere. Walang ibang nang-iisturbo sa kaniya maliban sa maldita niya ring kaibigan.

Ara went on to take a bath in the nearby lake. Napapalibutan ito ng makakakapal na halaman kaya kampante siyang walang makakakita sa kaniya. But still, she kept her clothes on.

Payapa niyang pinalutang ang sarili sa tubig habang nakapikit. Na-alerto lamang siya nang may marinig siyang alulong sa hindi kalayuan. She quickly put her robes on.

Tumakbo siya sa kinaroroonan ng alulong at tinutok ang crossbow niya roon. It was a wolf chasing a poor grizzly bear. She aimed for the wolf's head but it missed. Sa halip ay sa oso ito tumama.

Ara flinched. She missed again. Kahit ilang buwan na siyang nag-eensayo sa crossbow na binigay ng kaibigan niya, she still doesn't feel as connected as she was with her old dagger.

Tumakbo ang lobo palayo kaya nilapitan ni Ara ang walang buhay na oso. Sinabit niya ito sa balikat na parang wala lang sa kaniya ang bigat at bumalik na sa cabin.

"Ara, ang aga mo naman nangaso. We still have food left, you know," wika ng kaibigan niya nang makita siya nito.

Nilagay nila ito sa malapad na katayan at sinimulan itong linisin. Ara could only afford to watch though. Ayaw na ayaw ng kaibigan niyang iniisturbo ito habang nasa kusina.

"Didn't mean to. Naligo lang ako."

Napakunot ang noo ng kasama niya. "They wandered near the lake? That's new."

Sumang-ayon lang si Ara. Napagpasyahan niyang bumalik muna sa kwarto upang magbihis. Pagkatapos ay muli siyang lumabas. Sakto naman at naligpit na ng kaibigan niya ang oso sa chest freezer. They settled on their 4-seater table and started munching the food.

"What are you planning next?" basag ng kaibigan niya sa katahimikan.

"I meant to go to the academy."

"Ara, that's too dangerous, plus sasaktan mo lang ang sarili mo."

Ara shook her head. "It's been three months, Demi. It won't hurt anymore. At saka hindi rin naman ako magpapakita sa kanila. I just wanna check something."

Demi sighed in disapproval, pero ano ba namang laban niya sa kagustuhan ng dalaga? She's Ara Belacour, a stubborn and hot-tempered woman. Kalaunan ay tinanguyan niya na lang ito.

"Do you want me to come with you? I can help," Demi suggested.

"And risk you getting seen? No. Hindi ka pinadala rito ni Boris para lang bumalik ulit do'n."

Tumaas ang kilay ni Demi. "Ara Belacour, in case you forgot, ikaw ang delikado sa mata ng hari. Ako, temporary lang 'to. Hinintay ko lang malinis ng tuluyan ang pangalan ko. If I want, I can even go back to the academy right now."