Curse of the Fallen Deity (Zarsothian Tales #1 | Volume 1 & 2)

Chapter 20: Back to the Palace

"ARA, come on," said Shaye as she pulled me out of my seat but I remained still.

"I don't wanna go, okay?" tugon ko ng hindi siya tinitignan. "Saka mo na ako guluhin kapag sa palace na ang punta niyo."

Napanguso siya at binitawan ako. She sat beside me before speaking, "You have to go. Minsan lang tayo makapag-bonding. Pwede namang humiwalay tayo sa ibang Arcane kung ayaw mong kasama sila."

I faced her. "And what makes you think na gusto kitang kasama?"

Natigilan siya sa sinabi ko at bahagyang napayuko. Pero agad din siyang nag-angat ng tingin at ngumiti na alam kong peke lang.

"Okay, sige. Babalitaan na lang kita kapag nakabalik na kami," aniya sa mababang boses. She stood up and without looking back, she strode off out of my bedroom.

Napabuntong-hininga ako at napairap. I stood up and followed her footsteps. 'Di pa siya masyadong nakakalayo. Tahimik lamang siyang naglalakad at nakayuko.

Napailing na lamang ako. Drama na naman.

I hastened and held her arm. Muntik pa siyang napatalon sa gulat pero walang emosyon ko lamang siyang tinitigan. "Anong oras ba kayo pupunta?"

Mistulang kuminang ang mga mata niya habang nakatitig sa 'kin. Her face slowly lightened up. "Sasama ka?"

I scoffed. "Magtatanong ba ako kung hindi?"

THE loud buzzing of whispers greeted us the moment we stood out of the chariot. One by one, the Arcanes started walking towards a great massive building. Ako ang nasa pinakahulihan ng linya at si Carwell ang nangunguna. Bawat hakbang namin papunta sa malaking entrance ng building ay napapatabi ang mga tao para bigyan kami ng daan.

If katulad lamang ako ng iba, baka ang laki na ng ngiti ko kagaya ni Genesis at Jiro na ngiti ng ngiti sa mga babaeng nadadaanan nila. Pero hindi, ang sarap dukutan ng mata ang mga tao dito.

Like, why can't they just mind their own shits?

I rolled my eyes and continued to walk. Nang makapasok na kami ay bumugad sa 'min ang mataong bilihan. The place was wide. There were boutiques, small and big shops everywhere, and food stalls that looked disgusting to me.

I crinkle my nose at the unpleasant smell from the food stall closest to us.

"Shaye," tawag ko sa babaeng abot tainga ang ngiti na nasa harap ko. "What's that thing? That awful smell."

Her forehead creased as if I had just said something unusual. Tinuro niya ang stall na tinuro ko. "That? Goodness, Ara. That's the best food that Forthmore can offer among all 4 kingdoms!"

My face fell to an unexplainable disgust. "Doesn't look 'the best' for me."

Mas lalong kumunot ang noo ni Shaye. She smiled and held my arm. "Do you wanna try some? Come," aniya at hinila ako pero mabilis akong umiling.

"No thanks. Amoy pa lang nandidiri na ako," wika ko. "Let's go. Naiwan na tayo ng iba."

Hindi naman siya nagreklamo o nagpumilit  sa halip ay hinila pa ako para makasabay sa lakad ng iba.

I looked around once again. A big shop dazzled in luxury five meters away from us, and I bet d'yan kami papunta. Patuloy pa rin ang bulungan ng mga taong nadadaanan namin, minsan ay tinuturo pa kami.

Putulin ko 'yang daliri niyo e.

"Hold on, that girl on the last. She looks familiar." Napantig ang tainga ko sa sinabi ng isang babae.

"She's the girl who punched our baby Gen. I heard she went with him to the academy and gave quite an impression," the other girl said.

"Impression?"