အာဏာရှင်ငရဲမင်းကြီးနှင့် သူ၏အချစ်ကလေး (၂)

Chapter 230. The Auction Began

အပိုင်း ၂၃၀။ လေလံပွဲ စတင်ပြီ

ငရဲမင်းကြီးက ဖုန့်ရှီကို နှိုးလိုက်သည့်အချိန်တွင်တော့ လေလံပွဲက သုံးပုံနှစ်ပုံခန့် ပြီးသွားခဲ့လေပြီ။

ငရဲမင်းကြီးက သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှ အသံတားမြစ်အကာအရံအား မဖယ်ရှားထားသဖြင့် ဖုန့်ရှီက အောက်ထပ် လေလံပွဲမှ ထွက်လာသော လေလံဆွဲနေသည့်အသံများကို မကြားနိုင်ပေ။

ဖုန့်ရှီက နိုးလာလာခြင်း အနည်းငယ် အိပ်မှုံစုံမွှား ဖြစ်လို့နေသည်။ ဗိမာန်တော်ထဲရှိ အိပ်ယာအကြီးကြီးထက်တွင် ရှိနေသည်ဟု သူ့ကိုယ်သူ တွေးမိနေပြီး ငရဲမင်းကြီးကို အကြိမ်များစွာ ပွတ်သပ်နေလေတော့သည်။ အတော်ကြာမှသာ သူက လေလံပွဲတွင် တက်ရောက်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်သွားလေတော့သည်။

"လေလံပွဲက ဘာဖြစ်သွားပြီလဲ?"

ငရဲမင်းကြီးက သူ့ကို ဘာ့ကြောင့် မနှီုးတာလဲဆိုတာကို ဖုန့်ရှီသိသည်၊ ခေါင်းဆောင်က သူ့အား သက်တောင့်သက်သာ အိပ်ပျော်စေချင်၍ ဖြစ်နိုင်သည်။ အကယ်၍ ကုန်ချောတစ်ပိုင်း မူလမီးဝိညာဉ်နှင့် နွေဦးနှလုံးသားတို့ ပေါ်လာသည်နှင့် သူ့ခေါင်းဆောင်က သူ့ကို နှိုးမှာ သေချာသည်။ ဤအခြေအနေအရ ထိုရတနာနှစ်မျိုးက လေလံပွဲတွင် မပေါ်လာသေးလောကပေ၊ ဒါပေမဲ့ ဖုန့်ရှီက သူ့ကိုယ်သူ အကြာကြီး အိပ်မောကျသွားခဲ့သလို ခံစားနေရသည်။

"နောက်ထပ် ပစ္စည်းအနည်းငယ်ပဲ လေလံတင်ဖို့ ကျန်ပါတော့တယ်၊ အဲ့တာပြီးရင်တော့ ကုန်ချောတစ်ပိိုင်း မူလမီးဝိညာဉ်နဲ့ နွေဦးနှလုံးသားတို့အလှည့် ရောက်လာပါတော့မယ်"

ငရဲမင်းကြီးက ငိုက်မြည်းနေသည့်ဖုန့်ရှီကို ဖေးကိုင်ထားကာ ဖုန့်ရှီ၏မျက်နှာကို သူ၏ ဝတ်ရုံလက်ဖြင့် သုတ်ပေးလိုက်သည်။

ငရဲမင်းကြီး၏ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ် ပြုစုနေခြင်းကို သူတို့ သခင်ငယ်လေးက ဘယ်လိုတွေတောင် ခံယူနေကြောင်း မြင်လိုက်ရပြီးနောက် သူတို့သခင်က တနေ့ထက်တနေ့ ပိုပိုပြီး အပျင်းကြီးလာပါလားဟု စာအုပ်နတ်ဘုရားက ခံစားလိုက်ရသည်။ ငရဲမင်းကြီးက သူတို့သခင်အတွက် ဒီလို အသေးအမွှားကိစ္စမျိုးတွေကိုလည်း ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လုပ်ပေးလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သူတို့အနေနှင့် မနာလို၊ အားကျနေ၍ မတတ်နိုင်ပေ။