21. yüzyılda bir arada yaşayan vampirler, kurt adamlar, elfler ve insanlar sosyal düzeni sağlamak adına belirli kurallara uymak zorundalardı.
Bir gece ara sokakta ölü bir insan bulundu.
Boynunda ısırık izi, göğsünün üzerinde üç tırnak izi ve boğazı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Bu kata uzun bir süre girmemizin bile yasak olduğu zamanı hatırlıyorum." dedi, Junmyeon sağında duran servis örtüsünü düzeltirken. Dudaklarında buruk bir gülümseme vardı ve bunu fark eden tek kişi Baekhyun'da başkası değildi. Büyük kardeş, uzun bir süredir ilk kez ayak bastığı evin içinde gezintiye çıkmıştı. "Bu masada yenilen yemeklerden uzak kalmıştık. Tüm sohbetlerden, bilinmesi gereken her şeyden... Eski günleri özlüyor musun?"
Baekhyun konuşmak istemediği bir konunun elleri arasına bırakılmasıyla yüzünü buruşturdu.
"Sürekli cezalandırıldığımı biliyorsun." Bundan bahsetmek istemezdi ama geçmişe dönüp baktığında çokta parlak günler göremiyordu. İki çocuklu bir baba ve tek çocuklu bir annenin evliliği statü olarak çok başarı elde etmişti ancak evin içinde durumlar o kadar da iyi değildi. Baekhyun'un iyi eğitim almadığını iddia eden Bay Kim sürekli eşiyle tartışıyor ve kısa süre içinde tartışmayı kazanmış bir şekilde zavallı çocuğa disiplin vermeye başlıyordu. 'Vampirlerin dayanıklı, güçlü, çevik ve zeki olması gerekir' diyerek kendi çocukları üzerinde uyguladığı baskıyı onun üzerinde de uygulamaya devam ediyor ve gün geçtikçe onu özgüvensiz birisi haline dönüştürüyordu.
"Söylemek istediğim bu değildi. Eskiden hep birlikteydik. Sen, ben ve Minseok." Doğrulup Baekhyun'un yüzüne baktığında onun çokta mutlu görünmediğini fark etti. "Her ne olursa olsun birlikteydik. Şimdi de böyle olmak istediğini biliyorum ve-"
"Neden bana söylemedin? Jongin'i oyuna getirmek için plak dükkanının sahibinin zihnini etkilediğini neden bana söylemedin?"
"Seni neden ilgilendiriyor? O alfa ve onun sorunları seni ilgilendirmemeli Baekhyun bunu kaç kez söylemem gerekiyor. Ne olduğunu söylemek ister misin? Olaydan haberin yoktu ve gerçeği dinlemeden senin yüzüne kapıyı çarptı, öyle değil mi? Başka bir şey olacağını mı zannediyordun yoksa? Seni eşi olarak seçeceğini ve sonsuza dek mutlu olacağınızı mı? Bu kadar aptal hayaller kuruyor olamazsın! "
Baekhyun gözlerini kaçırdı ondan. Lider olabilirdi ancak abilerinin yanında hala küçük, savunmasız bir çocuk gibi hissediyordu. "Ne düşündüğümle neden ilgileniyorsun ki? Sadece benden gizli iş çevirmenizi anlamıyorum. Bu ne kadar daha devam edecek? Daha önce yaptığınız şeyi kapatmak için çok uğraştım ve hala uğraşıyorum, bundan çok yoruldum. Belki bu yüzden Jongin'e yakın olmaya çalışıyorum. Benden şüphelenmemesi için. "
Junmyeon'un gözleri parıldadı duyduğu son kelimelerle birlikte. Küçük kardeşi korkusunu ele verecek şekilde ona bakarken tam olarak ne düşünüyordu bilmiyordu ancak Junmyeon başka bir şeyi yakalamıştı.
" Peki ya Park Chanyeol? Onunla arandaki ilişki tam olarak ne?"
"Sadece arkadaşız."
"Bundan emin misin?" Yumuşak sesi Baekhyun'un zihnindeki edepsiz düşünceleri dürttü adeta. "Bu gece ona bir şey olsa öylece oturup şarabını içmeye devam edebilir misin yani?"
