Chapter 16

611 36 2
                                    



When I woke up the next morning, Catherine was already awake. Naabutan ko siyang naghahanda ng kung anong pagkain sa lamesa. I couldn't help but smile and admire her.

"We need to talk." She said the moment she noticed my presence.

My smile faded and I automatically felt the fear and nervousness. Napaiwas ako ng tingin sa kanya at nakayukong lumapit.

"About last night..." malinaw niyang sabi. It seems like she wanted to sound dominant and powerful but she looked so cute.


Agad na sumilay ang ngiti sa akin. I've never seen her like this. Ito ang unang pagkakataon na hinayaan niya ang kanyang sarili na maging open sa akin sa ibang aspeto.


"You were drunk," I simply replied.


"Yeah," She answered. "But I know what was happening." She added. She looked too nervous to talk. Sinubukan niyang simulan ang conversation and now she's quietly drinking her tea.


"We have something to talk about." She trembled as I said that. I smiled as I saw myself in her.


Ganitong ganito ako noon sa kanya. Hindi ko mabilang kung ilang ulit niyang nagawang kagatin at dilaan ang labi niya. It somehow reminded me about last night.


Para siyang nanginginig nang ilapag niya ang kanyang baso sa mesa. I watched her every move. The way she was looking at her plate proves how nervous she is. Hindi niya ako magawang tignan sa mata!


Lumakad ako papalapit sa kanya at kitang-kita ko ang pag alma niya sa ginawa kong 'yon.



"What seems to be our problem?" Marahan kong sambit nanag makalapit sa kanya.






I pulled the chair beside her to seat. Nang maupo, paharap ko siyang tinitigan. Niyakap ko siya at agad na hinalikan sa pisngi.






"What's our problem, baby?" I asked.






Sumilay ang kanyang ngiti at agad na nagtago sa akin. Her face is buried on my neck. Para siyang nahihiyang gumati ng yakap bago lumikha ng kung anong tunog.



"Why?" I asked gently.



Hinawakan ko ang kanyang buhok bago siya hayaang kumalas sa akin.



"What are we now?" She asked. It didn't seem like her question was for me. It sounded like her question was for herself.



"I don't know..." Pag sakay ko sa kanya.



Hindi siya sumagot sa akin. I pouted to stifle a smile.



"If you don't want to label stuffs...." Nakangiti kong sabi habang nakatitig pa rin sa kanya. Ito yung sinabi niya noon sa akin. Dahilan kung bakit matagal akong umiwas sa kanya.


"I... I, uh, want to label stuffs..." Mahina niyang sabi bago uminom sa kanyang tsaa.



"Okay." I said. "We can do that. Let's try to know more things about each other first." I added.



"Do we really have to go through that?" She asked. "We've known each other for a while now." She pouted before looking at me again.



I shrugged both of my shoulders. Ayaw kong madaliin ang kung ano mang pwedeng kahinatnan naming dalawa.



"Can't you just be my girlfriend already?" She asked.



"Nope," Natatawa kong sambit. "I understand that this is your first time and you never had any commitment to anyone... but I want you to be as sure as I am." Pagpapaintindi ko sa kanya.






The White in her BlackTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon