Falling (Completed)

Chapter 16

(Zawgyi)

"ဒီေန႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ပြဲတစ္ခုလိုက္ေပး Taehyung"

သူ႕စကားေၾကာင့္ Taehyung စာရင္းစစ္ေနရာကေန ဖ်တ္ခနဲေမာ့ၾကည့္လိုက္မိတယ္...။ သူကေတာ့ Laptop ကိုသာအာ႐ံုစိုက္ထားတယ္...။ ကိုယ္ကသူ႕ရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူဘယ္သြားသြားလိုက္ရတာပဲ...။ ေျပာေနစရာေတာင္မလိုတာကို...။

"ဘယ္အခ်ိန္လဲ Jungkook...??"

"ညေန၅နာရီေလာက္ေပါ့... ဒီေန႔အလုပ္ကေန ေစာေစာျပန္မယ္.. အဝတ္ေတြကိုဆိုင္ကေနပဲ ဝယ္ဝတ္လိုက္မယ္"

"အေရးႀကီးတဲ့ပြဲမို္႔လို႔လား...??"

ပံုမွန္ဆိုအိမ္ျပန္အဝတ္အစားလဲၿပီးမွ ျပန္ထြက္ေနက်ကို တစ္ခါတည္းအဝတ္အစားဝယ္ၿပီး ပြဲသြားတက္မယ္ဆိုတာေၾကာင့္ Taehyung ေမးလိုက္ရျခင္းသာ...။

"ဟုတ္တယ္... ေတာ္ေတာ္္ေလးအေရးႀကီးတယ္"

Taehyung ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ေခါင္းတညိ္တ္ညိတ္လုပ္ေနလိုက္တယ္...။ သူနဲ႔အတူတူ ပြဲေတြစတက္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္ကစီးပြားေရးသမားမဟုတ္တာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္လွတယ္...။ တခ်ဳိ႕ေတြရဲ႕ သို႔ေလာသို႔ေလာအၾကည့္ေတြကို ခံရေပမယ့္လည္း ၾကာလာေတာ့ေနတတ္လာတယ္...။ ကိုယ္ကဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို လူေတာမတိုးဝံ့တာမ်ဳိးလည္း မရိွတာေၾကာင့္အဆင္ေျပပါတယ္...။

"ေန႔လည္စာသြားစားရေအာင္...!!!"

အလုပ္ေတြခဏလက္စသတ္ၿပီး Jungkook ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ နာရီကိုေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ေန႔လည္၁၂နာရီထိုးၿပီးေနၿပီ...။ Taehyung လည္း လုပ္လက္စအလုပ္ဖိုင္ေတြကို ေသခ်ာျပန္စီထပ္လိုက္ၿပီး ေနရာကေနထရပ္လိုက္တယ္...။ Jungkook က ကုတ္အက်ႌကိုျပန္ဝတ္မေနေတာ့ဘဲ ေအာက္ခံရွပ္အက်ႌလက္ရွည္ကိုသာ တံေတာင္ဆစ္ထိလက္ေခါက္ဝတ္ထားတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းသန္႔ကာ ၾကည့္ေကာင္းေနေလတယ္...။

"သြားမယ္ေလ Taehyung... ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိစိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ... ေခ်ာလို႔လား...??"

ၿပံဳးစစနဲ႔ေမးလာတဲ့ Jungkook ေၾကာင့္ Taehyung အတန္ငယ္ေတာ့အေနရခက္သြားတယ္...။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္ပဲ...။ ဘာလို႔မ်ားသတိလက္လြတ္နဲ႔ သြားေငးမိလဲမသိ...။ အမွန္ဆို ကိုယ္ကပိုေခ်ာတာကို...။