Falling (Completed)

Chapter 17

(Zawgyi)

မနက္မိုးလင္းလို႔အိပ္ယာႏိုးတာနဲ႔ Taehyung ေခါင္းထဲဝင္လာတဲ့ အေတြးေလးတစ္ခု...။

"Jungkook က ငါ့ကိုခ်စ္ေနတာ...??"

အေျပးအလႊားေလးနဲ႔အိပ္ယာေပၚကဆင္းကာ မွန္ေရွ႕သြားရပ္လိုက္တယ္...။ ခုမွအိပ္ယာႏိုးလို႔ ဆံပင္စုတ္ဖြားနဲ႔ မႈန္ထိုင္းထိုင္းျဖစ္ေနတာေတာင္မွ Kim Taehyung ေလးဟာ သိပ္ကိုၾကည့္ေကာင္းလြန္းေနတယ္...။

"အင္းေပါ့... ငါကဒီေလာက္ေခ်ာတာကို... ျဖစ္သင့္ပါတယ္ေလ"

ဆံပင္ေတြကိုလက္နဲ႔ထိုးဖြကာ သပ္ရပ္ေအာင္လုပ္ရင္း မွန္ထဲကမ်က္ႏွာကို ၿပဳံးလိုက္မဲ့လိုက္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၾကည့္မိတယ္...။ ခက္တာက သူဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ႐ုပ္မဆိုးသြားတာပါပဲ...။ အရမ္းၾကည့္ေကာင္းလြန္းေနတာကလည္း ျပႆနာပါပဲ...။ မိန္းကေလးေတြသာမက ေယာက်ၤားေလးေတြပါေႂကြက်ကုန္ၿပီေလ...။ ဒီတစ္ခါအိမ္ျပန္ေရာက္မွ Omma ကိုေမးၾကည့္ရမယ္...။ ဘာလို႔မ်ား Taehyung ကို ဒီေလာက္ေခ်ာေအာင္ ေမြးေပးထားတာလဲလို႔ေလ...။

သက္ျပင္းရွည္ႀကီးတစ္ခုကိုရႈိက္ထုတ္ရင္း နံရံေပၚကနာရီဆီ အၾကည့္ေရာက္မိေတာ့ Taehyung လန႔္သြားရတယ္...။ ဘုရားေရ... ကိုးနာရီေတာင္ထိုးပါေရာလား...။ ဒါဆို အလုပ္ေနာက္က်ၿပီေပါ့...။ ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာနဲ႔ မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ႏိုင္ပဲ အခန္းထဲကေနေျပးထြက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းထဲကေန suit အျပည့္နဲ႔ထြက္လာတဲ့ Jungkook နဲ႔ဝင္တိုက္မိပါေလေရာ...။

"Morning Tae....!!!"

ကိုယ့္ရဲ႕စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ပုံစံကို Jungkook က ထူးဆန္းတဲ့ပုံမျပပဲ ခပ္ေအးေအးပဲ ႏႈတ္ဆက္လာတယ္...။ မေန႔တေန႔ကမွ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနေၾကာင္းဝန္ခံလာသူေရွ႕မွာ ခုလိုရႈိးပဲ့ေနရတဲ့အတြက္ Taehyung အတန္ငယ္ေတာ့ ရွက္႐ြံ႕မိတယ္...။

"ဟိုေလ... ခဏေလးေစာင့္ေနာ္... ေရအျမန္ခ်ိဳးလိုက္မယ္"

"ရတယ္ Tae... ဒီေန႔နားလိုက္ပါ... အလုပ္လည္းသိပ္မရွိလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာပဲသြားလိုက္မယ္... ေန႔လည္ေလာက္ျပန္လာမွာပါ... Arjuma ကို မနက္စာျပင္ခိုင္းထားလိုက္မယ္ေနာ္... ၿပီးရင္ဆင္းလာခဲ့ေပါ့"