Paint Me Red

Chapter 32: Malediction

"Did you know that the antidote to our  blood lust is the blood of our father?" 

Napag desisyunan naming pumunta lahat dito sa Academy pagkatapos naming kumain. Nasa basket ball court kami rito sa may open area. Pinili nila rito kumpara sa indoor court dahil mas sariwa ang hangin. 

Abala ang mga kalalakihan sa paglalaro ng basket ball habang kaming kababaihan naman ay may kanya-kanyang ganap. Kami ni Lola—siya ang nagsabi na tawagin ko raw siya na Lola—ay nakaupo sa isang bench habang 'yung iba ay naghihiyawan sa kabilang bench. May kanya-kanya kaming chini-cheer.

"Go, Barko! Kung magaling ka mag-shoot sa ibang bagay, dapat magaling ka rin mag-shoot ng bola!"

"Go, Dad! Kung nakayanan mong maka-one shot one kill kay Mommy noon, kaya mo rin ngayon!"

"Kelsey and Tita Kai, rated PG po tayo, ha?"

Tumingin ako kay Ivan na 'di man lang pinagpapawisan. Lahat sila ay walang suot na pang-itaas ngayon kaya ang lakas ng sigawan. Nakatuon lang ang atensyon ko kay Ivan na batak na batak ang katawan. Ang puputi nila ngunit siya ata ang medyo mas kayumanggi ang balat kaya mas tumingkad ang mga muscles sa katawan niya. 

Palaisipan pa rin sa akin 'yung nangyari kanina. Bakit siya nag-donate sa Heart's Foundation sa dami-dami ng program diyan, bakit 'yon ang napili niya? Anong ibig sabihin nung tingin na binigay niya sa akin kanina? Alam na ba niya ang tungkol sa kondisyon ko?

"Wala pong nasabi sa akin si Ivan tungkol diyan," sagot ko sa tanong ni Lola. "Pero kung gano'n nga po, bakit 'di matangga-tanggal ang uhaw niya sa dugo na kakailanganin niya pa ng sedative? Hindi po ba tumatalab ang dugo ni Sir Ivo sa kanya?"

"Do you want to take a walk?" Tumayo si Lola at saka niya inilahad ang kamay niya sa akin. Sinenyasan niya ako gamit ang kanyang mga mata. 

Lumingon ako saglit kay Ivan na nakatingin na sa amin at nakakunot noo. Naalala ko ulit 'yung nangyari kanina sa hapag. Pagkatapos ng tanong ng Lolo niya ay 'di na niya ako gaanong pinapansin. Ilang beses ko siyang sinubukan tanungin no'ng kami lang ngunit lagi niya akong iniiwasan. Sa tingin ko nga ay alam na niya ngunit gusto ko itong kumpirmahin mismo sa kanya.

Umiwas ako ng tingin at tinanggap ang kamay ni Lola.

"Where are you going?"

Nagulat ako nang bigla kaming lapitan ni Ivan. Bigla na lang niya iniwan 'yung tito at lolo niya na naglalaro.

"Hihiramin ko lang saglit ang asawa mo. 'Wag kang mag-alala. Halika na, hija."

'Di na naka angal pa si Ivan dahil hinila na ako ng lola niya. Umalis kami at naglakad papunta sa isang gazebo na hugis octagon. Ang daming halaman na nakapalibot dito at may mga fairy lights na nakasabit sa bawat poste. Sa gitna ay may isang table at dalawang cushioned chair. 

"Take a seat. Gusto mo ba ng tsaa?"

"Tea would be great." I smiled. 

Pinanood ko siyang magsalin ng tsaa sa baso ko at pagkatapos ay umupo siya at sumipsip sa tsaa niya kaya gumaya ako. 'Di ko alam pero kinakabahan ako. Bakit niya ako dinala rito?

"I can see that Ivan really loves you, nipote acquisita." 

"Nipo—Ano po?"

"It means Granddaughter-in-law." She smiles at me warmly but it faded quickly. Inipit niya ang mahaba at makintab niyang buhok sa likod ng tainga niya.  "I'll go straight to the point," sabi niya habang dahan-dahan niyang inilapag ang kanyang tasa. "To answer your question, Ivan is cursed."

Buti na lang nailapag ko na 'yung tasa sa lamesa dahil kung hindi ay baka nahulog at nabasag ko na ito sa sobrang gulat.  

"Hindi namin alam kung bakit hindi gumagana sa kanya ang dugo ni Ivo. Ilang beses namin siyang pinainom ng dugo ni Ivo ngunit wala itong naging epekto sa kanya. Mas lalo lang ito naging bayolente." Nagulat ako nang may pumatak na luha mula sa kanyang mata ngunit mabilis niya itong pinunasan. "Huli na no'ng nalaman namin kung anong nagawa niya noong nagpakita siya ng unang simptomas."