ZawGyi (ရက္စက္ျခင္းရဲ႕အစ)
'ကြၽီ'
'ကြၽီ'
'ကြၽီ'
သန္းေခါင္းယံမတိုင္ခင္အခ်ိန္ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ၾကားမွ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ထြက္ေပၚေနသည့္အသံအား လ်ိဳရင္ယြဲ႔တစ္ေယာက္ ၾကားႏိုင္စြမ္းမ႐ွိသည္က ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
"အဲဒီလိုမေဆာ့ရဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္မလား?"
လ်ိဳရင္ယြဲ႔၏အခန္းထဲ႐ွိ ကြၽန္းဗီဒုိ၏ႀကီးမားေသာ တံခါးခ်ပ္ႀကီး၏လက္ကိုင္ကိုအားျပဳ၍ ေဘာင္တန္းေလးေပၚတြင္ရပ္ကာ ဘီဒိုတံခါးကိုတြဲလဲခိုစီးေနေသာ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္မွာ အခန္းတံခါးဝမွထြက္ေပၚလာသည့္အသံေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသုိ႔ဆင္းလိုက္ရေသာ္လည္း မ်က္ႏွာေလးသည္ကား စူပုတ္လို႔ေနေလသည္။
"အဲဒီအဖြားႀကီးက သိတာမွမဟုတ္တာ ဘာလို႔စီးလို႔မရတာလဲ"
"သူမ နည္းနည္းေလးေတာင္ ရိပ္မိေစမယ့္အျပဳအမူမ်ိဳးမလုပ္ဖို႔ မွာထားတယ္မဟုတ္လား"
"ဟိုကအိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ႏိုးေတာင္မႏိုးပါဘူး သခင္ႀကီးကလည္း"
"မလိုခ်င္ဘူး ေဆာ့ခ်င္တစ္ျခားအခန္းမွာသြားေဆာ့"
"အဲဒါဆို ဟို...ဝမ္မ်က္ႏွာေၾကာတင္းရဲ႕အခန္းမွာ..."
"မရဘူး!"
ကေလးငယ္၏စကားမဆံုးခင္ ျပတ္သားစြာထြက္ေပၚလာသည့္ အျငင္းစကားသံေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကေလးငယ္ေလးမွာၿငိမ္လို႔သြားေတာ့ေလသည္။
သခင္ႀကီးမႀကိဳက္တာကိုသြားလုပ္မိရင္ သူလည္းမလြယ္ေလာက္ဘူးမလား? ေနာက္မွ ဘယ္သူမွမ႐ွိေတာ့မွပဲ အသာေလးလာေဆာ့ေတာ့မယ္။
"အဲဒါဆိုလည္း တစ္ျခားမွာပဲ သားသားသြားေဆာ့လိုက္မယ္ေနာ္"
"အင္း လိမၼာတယ္"
ခပ္ကုပ္ကုပ္ေလးေျပာေနေသာ ကေလးေလး၏ေခါင္းလံုးေလးကို ပုတ္လို႔ေျပာေနသည့္ သူ၏မ်က္ႏွာထက္တြင္ႏွစ္လိုဖြယ္အျပံဳး႐ွိမေနသည့္တိုင္ ႏူးညံ့ရိပ္မ်ားျခယ္သလို႔ထားသည္။
YOU ARE READING
HATE CATASTROPHE
Fanfictionအငြိုးကြီးတဲ့တစ္ဆေတစ်ကောင်ကိုနှစ်သိမ့်ဖို့ရာ ဘာတွေလိုအပ်နိုင်မလဲ? အၿငိဳးႀကီးတဲ့တေစၦတစ္ေကာင္ကိုႏွစ္သိမ့္ဖို႔ရာ ဘာေတြလိုအပ္ႏိုင္မလဲ? ⚠️This fiction contains Too Much Violent, Horror Scenes and The Whole Story may be suffocate for viewers, also not app...
