Warning - Violent Scene Involve & Tragedy Alert
Not allow rude comments
ZawGyi (ေ႐ွာင္းသခင္ႀကီး၏နိဂံုး)
"တကယ္ေပးတာလား?"
လက္ထဲကပစၥတိုအေသးေလးတစ္လက္ကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ သူ၏အေ႐ွ႕က ဝမ္ရိေပၚကိုျပန္ၾကည့္ရင္းေမးလိုက္သည္။
"အင္း..အႏၱရာယ္တစ္ခုခုၾကံဳလာရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကာကြယ္ဖို႔"
"မလိုေလာက္ပါဘူး"
ေတာလိုက္ထြက္တုန္းက ရိေပၚက သူ႔ကိုေသနတ္တစ္လက္ေပးမယ္လို႔ေျပာခဲ့ေပမယ့္ ဒီအတိုင္းေျပာလိုက္တာလို႔သူထင္ခဲ့မိတာ။
"လိုတယ္ ဘယ္သြားသြားေဆာင္သြား။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ကိုယ္နဲ႔မကြာေဆာင္ထား"
"ကိုကို႔လိုအျပင္ကလူက ေသနတ္ကိုင္လို႔ရပါ့မလား"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး တစ္ခုခုဆို ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကိုသာေျပာလိုက္"
"ရဲမွဴးခ်ဳပ္ဝမ္က အာဏာကိုအလြဲသံုးစားလုပ္ေနတာပဲ"
"အဲဒါ ကိုကို႔ေၾကာင့္ေလ"
ထို႔ေနာက္ ဝမ္ရိေပၚကသူ႔လက္ထဲကေသနတ္ကိုျပန္ယူသြားကာ က်ည္ကဒ္႐ွိရာကိုျပလာသည္။
"ေဟာဒီမွာက်ည္အျပည့္ထည့္ထားတယ္ေတြ႔လား?"
"အင္း"
"ဒီေသနတ္ကအသံုးျပဳရတာ အရမ္းလြယ္ကူတယ္။ ပစ္ခါနီးေမာင္းတစ္ခ်က္ဆြဲဲၿပီး ပစ္မွတ္ကိုခ်ိန္လိုက္ ၿပီးရင္ခလုတ္ႏွိပ္လိုက္ယံုပဲ"
ေသခ်ာျပသေပးၿပီးမွ သူ႔လက္ထဲကို ေသနတ္ကိုျပန္ထည့္ေပးလာခဲ့သည့္အခါ ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္သူထိုင္ေနသည့္ခံုေနာက္မွီတြင္တင္ထားေသာ ကုတ္အက်ႌ၏အတြင္းအိပ္ကပ္ထဲသို႔ထည့္ထားလိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္က တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္၎ေသနတ္သည္ သူ႔အားအမွန္ပင္ကာကြယ္ေပးမည့္ေနာက္ဆံုးအရာျဖစ္လာမည္ကို ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္မသိခဲ့...
"အဲဒီေတာ့ ကိုကိုက မနက္ျဖန္မနက္သြားရမွာေပါ့"
"အင္း"
ေသနတ္ကိုသိမ္းေနတုန္းေနာက္ကထြက္လာတဲ့အသံေၾကာင့္ လွည့္မၾကည့္ဘဲ ျပန္ေျဖေပးလိုက္တယ္။
YOU ARE READING
HATE CATASTROPHE
Fanfictionအငြိုးကြီးတဲ့တစ္ဆေတစ်ကောင်ကိုနှစ်သိမ့်ဖို့ရာ ဘာတွေလိုအပ်နိုင်မလဲ? အၿငိဳးႀကီးတဲ့တေစၦတစ္ေကာင္ကိုႏွစ္သိမ့္ဖို႔ရာ ဘာေတြလိုအပ္ႏိုင္မလဲ? ⚠️This fiction contains Too Much Violent, Horror Scenes and The Whole Story may be suffocate for viewers, also not app...
