Chapter Six

2.8K 381 30
                                    

ZawGyi (ငရဲန္းစတင္ျင္း)

ေနေရာင္ျခည္လံုေလာက္စြာ ျဖာက်ေနၿပီျဖစ္ေသာ အိပ္ခန္းထဲတြင္ ေမာပန္းလြန္းစြာ အသက္ကိုခက္ခက္ခဲခဲ႐ႈ​႐ႈိက္သံမ်ားထြက္​ေပၚလို႔​ေနသည္။

"အားးး..ကုိကို ရာ..႐ူး..ေတာ့မွာပဲ"

ေျပာင္လက္ေနသည့္ကြၽန္းသားၾကမ္းျပင္ထက္ အက်အနခင္းထားေသာ အိပ္ယာေပၚတြင္ ပက္လက္အေနအထားျဖစ္ေနၿပီး ျဖဴဝင္း​ေန​ေသာလက္ႏွစ္ဖက္ကို အဆက္မျပတ္လႈပ္႐ွား​ေနသည့္ ဝမ္ရိေပၚ၏မ်က္လံုးမ်ားကေတာ့ နံရံထက္က အသက္ဝင္လြန္းလွေသာ ပန္းခ်ီကားထံတြင္သာ႐ွိေနခဲ့ၿပီး ပါးစပ္မွလည္း အတက္အက်မမွန္​ေသာ ညဥ္းညဴသံမ်ားကိုထုတ္လႊင့္​လ်ွက္႐ွိသည္။

ညစဥ္ညတိုင္း အိပ္မက္ေတြကေတာ့ တားမရဆီးမရဝင္ေရာက္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ကနဦးအိပ္မက္မ်ားတြင္ ကိုကိုႏွင့္သူ၏ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာပံုရိပ္မ်ားမက္ခဲ့ၿပီး ​ေနာက္ပိုင္းတြင္တျဖည္းျဖည္း သာမန္မဟုတ္ အလြန္အၾကဴးရင္းႏွီးလြန္​ေသာ အျပဳအမႈ​ေတြ​ေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ၏မနက္ခင္းအိပ္ယာထခ်ိန္ေတြမွာ အရင္လိုပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေျပာင္းလဲေနေသာကိုယ္ခႏာၱအစိတ္အပိုင္းနဲ႔အတူ ျပင္းထန္ေသာကိုယ္လက္လႈပ္႐ွားမႈေတြျဖင့္သာ အစျပဳေနရ​ေတာ့သည္။

"ကိုကုိ..အဟားးး"

ခံစားခ်က္​ေတြအထြဋ္အထိပ္​ေရာက္ကာ စိတ္​ေက်နပ္ၿပီးဆံုးသြားသည့္အခါ က်ယ္ေလာင္သည့္အသံတစ္ခုထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ ေမာပန္းစြာျဖင့္ အိပ္ယာထဲကပင္ မထႏိုင္​ေတာ့သလို ယခုအခ်ိန္မွသာ အသိဝင္လာသူတစ္ေယာက္လို ပန္းခ်ီကားထဲက ကိုကို႔အားၾကည့္ဖို႔ရာမ်က္ႏွာပူေနမိ​ေတာ့သည္။

သူကသာ႐ွိ႕တို႔႐ွန္႔တန္းျဖစ္ေနတာ ပန္းခ်ီကားထဲက ကိုကိုကေတာ့သူ႔ကိုအၾကည့္ေတာင္မပ်က္သလိုျဖစ္​ေနတာက လူကို႐ူးသြား​ေအာင္ျပဳစားေနလား​ေအာက္​ေမ့ရတယ္။

အိပ္မက္ေတြ...ဒီေနာက္ပိုင္း သူမက္တဲ့အိပ္မက္ေတြက အရမ္းကိုအ႐ိုင္းဆန္လြန္းတယ္။ စိတ္စြဲလန္းလြန္လို႔လား​ေတာ့မသိေပမယ့္ သူနဲ႔ကိုကိုကခ်စ္တင္းေႏွာေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြခ်ည္းပဲမက္တာ။ အိပ္မက္ထဲမွာ အဲဒီလိုေတြလုပ္ၾကတာ ေနရာလည္းေနရာမေရြးဘူး။ အခ်ိန္လည္းမေရြးဘူး။ ​​ေန႔​ေန႔ညည အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာေရာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာေရာ ထမင္းစားပြဲေတာင္မခ်န္ဘဲ ျခံထဲကသစ္ခြပန္းျခံထဲအထိ ေနရာအစံုပဲ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီအိပ္မက္ေတြက အျပင္မွာတကယ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ။

HATE CATASTROPHE  Where stories live. Discover now