ZawGyi (ျပန္လည္ဆံုစည္းၾကရာဝယ္)
"ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကို"
"ကိုကို!!!"
ညဥ္းသံေလးျဖင့္ေျပာေနရာမွ တျဖည္းျဖည္းက်ယ္ေလာင္လာေသာအသံႏွင့္အတူ မ်က္ရည္ေတြျဖင့္ မ်က္လံုးမ်ားပြင့္လာသည့္ ဝမ္ရိေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနရာမွ ငုတ္တုတ္ထထိုင္လိုက္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္ကာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို႐ွာေနေတာ့သည္။
"ဝမ္ေလး ႏိုးၿပီလား?"
"ကိုုကို...အင့္...ကိုကို.."
"အကိုေရ ဝမ္ေလး သတိရလာၿပီ!!"
"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ ဝမ္ေလး ဘယ္ေနရာေတြနာလို႔လဲ တီေလးကိုေျပာ"
သတိရရျခင္း သည္းထန္စြာငိုေႂကြးေနေသာ ဝမ္ရိေပၚေၾကာင့္ အနားသို႔ေရာက္လာသည့္ လ်ိဳရင္ယြဲ႔မွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိစြာ ျပာျပာသလဲျဖစ္ေနသည္။
"ကို..ကို..အင့္..ကို.ကို႔က...ကြၽန္..ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္..အင့္..ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္..."
ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမ်ွအရာအားလံုးကို မွတ္မိသြားၿပီျဖစ္တာမို႔ ကိုကို႔အတြက္မခံစားႏုိင္ျဖစ္ေနရတယ္။ ကိုကိုကတကယ္သူ႔ေၾကာင့္ေသခဲ့ရတာပဲ။ သူမေကာင္းလို႔...မျပတ္သားခဲ့လို႔ ကိုကိုက ရက္ရက္စက္စက္အသတ္ခံလိုက္ရတာပဲ။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္လန္႔ေနခဲ့ရွာမလဲ ကိုကိုကတကယ္ပဲသူ႔ကို နာက်ည္းထိုက္ပါတယ္။ ခ်စ္ရသူကိုကာကြယ္ေပးဖို႔မေျပာနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ဒုကၡေရာက္ေစခဲ့တဲ့ သူကတကယ့္ကိုေသသင့္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
"ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီေလာက္ငိုေနရတာလဲ ဝမ္ေလးရယ္...အကိုေရ ဆရာဝန္ကိုေခၚပါဦး ျမန္ျမန္!!"
"အင္း ကိုယ္သြားေခၚလိုက္မယ္"
ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ငိုပဲငုိေနေသာ ဝမ္ရိေပၚေၾကာင့္ လ်ိဳရင္ယြဲ႔မွာ သူမ၏ေယာက္်ားအား ေျပာလိုက္သည္။
မေန႔ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုျပန္ေတာင္မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီသခင္ႀကီးဆိုတဲ့သရဲလက္ထဲကေန ဝမ္ေလးကိုမနည္းျပန္ေခၚလာရတာ။ တစ္ကိုယ္လံုးအႏွံ႔ဒဏ္ရာေတြရထားတဲ့ ဝမ္ေလးကို အတြင္းေရးမွဴးမင္ကပဲေဆးရံုကိုလိုက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။
ESTÁ A LER
HATE CATASTROPHE
Fanficအငြိုးကြီးတဲ့တစ္ဆေတစ်ကောင်ကိုနှစ်သိမ့်ဖို့ရာ ဘာတွေလိုအပ်နိုင်မလဲ? အၿငိဳးႀကီးတဲ့တေစၦတစ္ေကာင္ကိုႏွစ္သိမ့္ဖို႔ရာ ဘာေတြလိုအပ္ႏိုင္မလဲ? ⚠️This fiction contains Too Much Violent, Horror Scenes and The Whole Story may be suffocate for viewers, also not app...
