Asker olan bir kadın boş zamanlarında kardeşinin kafesinde şarkı söyler, genç adam o akşam arkadaşları ile cafe'ye gider ve bu güzel kadın ile göz göze gelir. Hayatlarının dönüm noktalarında başlayan beraberlikleri bakalım nasıl sürecek?
+18 sahnel...
"hoşbuldum, hadi geçelim artık üşüdüm" dememle belimden yön vererek içeri geçtik.
Benim sahne vereceğimi öğrenen insanlar cafeye dolup taşmıştı. İçerde çalan keman sesi etrafa hoş bir hava katıyordu. Bazıları gülerken bazıları üzgün bir şekilde önlerindeki içkileri yudumluyordu.
Sahneye geçmeden önce çantamı kulise bıraktım ve merdivenlerden sahneye adımladım. Grubun solistinin yanına gittiğimde cafeden alkış sesleri yükseldi.
Bazıları ıslık çalarak eşlik ediyor bazıları ise fotoğraf ve video çekiyordu.
Solist bu gece söyleyeceğim şarkıların sırasını anlatırken üstümdeki ceketi çıkardım, içerisi oldukça sıcaktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Askerlik alışkanlığım olan botlarım da ayaklarımdaydı, önemli yerler ve düğünler hariç hiçbir yerde topuklu ayakkabı giyemiyordum.
Ceketimi oturağa bıraktım ve mikrofonun karşısına geçip boyuma göre ayarladım.
Müzik aletlerinin sesiyle beraber tüm Cafe susarken bende şarkıya gireceğim yeri bekliyordum.
"hayat bazen öyle insafsız ki.."
Küçük bir alkış koptuğunda devam ettim.
"küçük bir boşluğundan yakalar Hissettirmez en zayıf anında Seni ta yüreğinden yaralar"
Gözlerim cafedeki insanları tarıyordu.
Fotoğraf çeken, şarkıya eşlik eden insanlar arasında tek bir kişi dikkatimi çekti.
Sahneye yakın olan köşe masalardan birinde yaklaşık on kişiden oluşan erkek grubu vardı. Hepsi kaslı ve baby face'di.
Önlerindeki içkileri yudumlayarak söylediğim şarkıyı dinliyorlardı.
Ama içlerinden biri sadece bana bakıyordu..
"ellerin kolların bağlansada Başında kasırgalar kopsada Sen tüm gücünle karşı koysanda Seni acımasız sevdaya salar"
