Escaping Hell (Dark series book 2)

CHAPTER 24

Enjoy reading, Honeys.

HUMAHANGOS na bumangon siya mula sa pagkaka-tulog. My god! Oh my god! Anong klaseng panaginip iyon? It feels so real. Nakagat niya ang pang-ibabang labi nang maramdamang tila basa ang suot niyang panty. Kinapa niya iyon at napapikit na lang siya ng mariin nang maramdamang basa nga iyon.

"Sh!t" she cursed before she hurriedly get up from bed and went to the bathroom.
She need a cold shower! She can still feel the tingling sensation on her belly and it is not good! Really not good! 

Ilang minuto rin siyang nagbabad sa ilalim ng malamit na shower bago kumalma ang nararamdaman niya.
Pagkatapos niyang maligo ay tinuyo niya ang basang katawan gamit ang tuwalyang itinapis niya kanina sa katawan. She is confident being naked bacause no one is around, siya lang naman mag-isa. 

Humarap siya sa human-size mirror, pagkatapos ay tumagilid na naman siya para tingnan ang likod niya. May mga peklat parin doon pero wala nang sugat na hindi pa naghihilom, but still, a big scars was left on her back. So disgusting! Nakakahiya!

Huminga siya ng malalim para pakalmahin ang sarili. Wala naman na siyang magagawa, ang nakaraan niya ay nakaraan na pero ang nakaraan na iyon ay nag-iwan ng marka sa katawan niya. 
I just need to accept what happened to me, after all accepting is a process of moving on. Because when you accept what happened to you, you are on your way of moving on. Naiintindihan na niya kung bakit mahirap mag move-on sa isang bagay, just like her, she can't move-on because she can not accept her past. She can not accept what happened to her. 
But she have to accept it, she knows that.

"Maybe soon, My body, my heart will heal."

Mabilis niyang tinapos ang pag-aayos sa sarili para makapasok na siya sa.

BUONG araw ay iginugul niya ang oras sa pag-aaral hanggang sa mag-uwian sila. Hindi na niya hinintay si Deandree dahil hindi pa naman siya uuwi, pupunta pa siya sa kompaniya nila dahil hindi na niya iyon nabisita. May tiwala siya sa Chairman na namamahala muna d'on dahil anak naman iyon ni Attorney Saavedra. Pero alam niya ring hindi habang buhay ay i-aasa na lang niya sa ibang tao ay pamamahala sa negosiyo nila.
Napabuntong hininga siya ng malalim. Wala naman kasi siyang alam tungkol sa pamamahala ng negosiyo.
Baka masira lang niya ang pinag-hirapan ng mga magulang niya.

NANG tumapak ang paa niya sa marble na sahig ng kompaniya nila ay napahinga siya ng malalim. Walang emosyon sa mukha niya habang tuwid siyang naglalakad papasok.
Lahat ng mga nakaka-salubong niya ay bahagyang humihinto para batiin siya at mag-bigay galang.

"Good afternoon, Ms. Rodrigo." Bahagya pang nakayukong bati sa kaniya ng isang emplayado'ng tansiya niya ay pauwi na.
Tapos narin kasi office hour kaya marami na siyang nakakasalubong na mga empleyado.

Umikot ang mata niya dahil sa inis sa mga empleyado'ng halos luhuran siya para mag-bigay galang.
Ano siya reyna!

"Can you please stop bowing down your head? I'm not a queen or whatever!" Naiinis na na sita niya sa dalawang emplayodong naka-salubong na naman niya.

Inuhan na niya dahil alam na niya ang gagawin ng mga ito.
Kaloka! Bigla siyang naloka! 

"Sorry po ma'!am" Magalang na paumanhin ng dalawa.
Napailing-iling na lang siya bago nagpatuloy sa paglalakad.

ANG bawat department ay binisita niya, marami-rami ring empleyado ang ibang departamento dahil ang iba ay nag-o-overtime daw.
Pumasok siya sa Finance Department nang tahimik lang. At dahil ang bawat empleyado ay masyadong tutok sa kani-kaniyang ginagawa ay hindi na nila napansin ang pag-pasok niya. Mas gusto niya iyon.
Tahimik lang siyang nag-masid. Hanggang sa makaramdam siya ng pagka-ihi kaya naman dumiretso siya sa Comfort Room na nasa loob lang din ng Finance Department.