CHAPTER 51

3.5K 218 4
                                    

VEBBIANA P. O. V

Pabalik na kaming apat sa tuktok. Nakapamulsa lang ako habang naglalakad, habang ang tatlo sa likod nagbubulong-bulungan.

Kung hindi lang talaga ako nagugutom, hindi ako aalis roon. Bukod sa mahangin, hindi pa maingay.

"Veb, ano bang ginagawa mo doon sa taas ng puno?" napahinto ako at humarap kay eraño. "Obvious ba?" taas kilay kung sabi sakanya at naglakad na ulit. Pumunta kami dito para saan? hindi naman masaya, kasi andito sila. Wala naman kaming ginawa dito kundi ang kumanta ng kumanta. Gusto kung gumawa ng memories dito ng kasama sila, pero mukhang hindi yata mangyayari ‘yon.

Pagdating namin, nagulat nalang ako ng bigla akong yakapin ng hari.

"Where did you go?" mangiyak-ngiyak na sabi niya at hinawakan ako sa balikat. "Pinag-alala mo kami." nagpoker face lang ako sakanya at sinagi siya.

"Gutom na ako." sabi ko at lumapit kay Roxanne.

"She's not in the mood" rinig kung bulong ni eraño.

Yeah, totoo. Wala naman talaga ako sa mood ngayon. Bigla nalang nawala, dahil sa nakita ko. Umupo ako sa tumbang kahoy at napatingin kay blue. Parang hindi manlang siya nataranta. Tama kaya ‘yong narinig kung gusto niya ako? pero, siguro fake news lang ‘yon.

Mahirap mag assume, mahirap umasa, sa dulo ikaw lang din ang masasaktan.

Niyakap ako ni peter patalikod at sinubuan ng candy. "Kinain ni myko ‘yong cupcake mo," he whispered at umupo sa tabi ko

He look serious today.

"Veb, what if–nagkagusto ako sa‘yo?" tanong niya, humarap ako at ngumiti.

"Uhm?"

"What if nagkagusto ako sayo,"

"Tapos? Anong gagawin ko?"

"What if nga eh!"

"ewan ko sayo peter. Kung magkakagusto kalang naman, huwag sa akin. Hindi kita ic-crushback uy!"

"What if nga lang,"

"Darn it!"

Tumayo siya at lumapit kay victor.

Need ko ng motivation ngayon..... nawawalan na ako ng gana. Need ko ng energy.

Nakita ko si alora at ysabella na nahch-chikahan. Habang si bella at Sophia ay tamang cellphone lang.

"Veb, may problema ka ba?" Muntikan ko ng mahampas si Roxanne dahil sa gulat.

"Huwag ka naman bigla-biglang susulpot," aniya ko habang nakahawak sa dibdib.

"Fyi, kanina pa po ako andito."

"Ayy oo nga pala."

Huminga ako ng malalim bago ngumiti ng sapilitan sakanya, "yeah, I'm fine. Always fine." I smiled at her.

"I wish my book of life was written in pencil… There are a few pages I would like to erase," nagtataka akong tumingin sakanya. Mukhang may problema din siya gaya ko.

"Do not give up, the beginning is always the hardest." tumango-tango nalang ako bilang pagsang-ayon. "tama ka, beginning is always the hardest,"

"Naalala mo ulit siya? huwag kana kasing marupok."

"No, he's not....."

"Eh, sino?"

The only girl in section 7 (S1)Where stories live. Discover now