"Oy!! Na'saan ‘yong hari???" Nagmamadaling tanong ko kay Matthew habang nakamot pa ng ulo.
"Absent yata, bakit?" anak ng tinapa! May usapan kami kahapon!!!arghhh!! Punyemas?? Seryoso ngayon pa? Argh!
Padabug akong lumabas ng room at hinanap si blue. Naabutan ko siyang nakatayo sa tapat ng hagdan na parang may inaantay.
"Blue!!!!" Umakbay ako sakanya at nagsmirked.
"Uhm?"
"Alam mo ba bahay ni kill? Arat!"
"Huh? Ano naman gagawin mo do'n?"
"Huwag ng madaming tanong. Tara na!" dali-dali ko siyang hinila palabas ng gate. Nag-abang kami ng tricycle, pero mukhang wala yata
"I have a car"
"Ba't di mo sinabi agad?" Sinundan ko siya kung saan siya pupunta. Inalalayan niya akong sumakay bago isinara ang pinto. Shet! Bakit kasi ngayon pa siya umabsent? Kukutusan ko talaga ‘yong kumag na ‘yon.
"do you miss him right away?"
"Tangek, may promise lang siya kahapon."
"What promise?"
"Huwag kang chismoso." napangiti nalang siya at nagsimulang magdrive ng biglang humarang si peter sa gitna ng dadaanan namin.
"Hep! Hep!"
"Hoorayy!!" Sigaw ko sa loob.
"Sa'n kayo pupuntang dalawa? may date kayo, ano?"
"Mukha mo may date!" Agad na pumasok si peter sa loob habang nakangiti. "Sama ako, saan ba kayo pupunta?"
"Sa hari"
"Omg!! Totoo? So pupunta tayo kina ki-wait? Kina kieee??" napahawak siya sa dibdib niya at nahirapan huminga. Ngumiti si blue at agad na ipinatakbo ng mabilis ang kotse.
"Dito nalang ako, tabi!! pababa!!! Pahinto!" natatarantang saad ni peter.
"Anong nangyari sa'yo?"
"Ahhh!! Ayaw ko do'n"
"And why?"
"Basta!! Loreeeeenceeee pababaaaa"
"Sayang lang oras. Nagmamadali ako." Malungkot na umupo ng maayos si peter at nagcrossed arms, "may heart" bulong niya.
Wala pang kalahating oras ay huminto kami sa isang mansyon. Sa gate palang ay ang dami na ng guard.
This is-wahhh!!!
May ipinakitang card si blue sakanila. Ngumiti naman ang mga guard at ipinapasok kami sa loob. Hindi pa man kami nakakarating sa pintuan ay tinutukan na kami ng baril. Kumapit sa braso ko si peter habang nakangisi sakanila.
"Mga pare! Si peter 'to" aniya at kumaway-kaway. Kumaway-kaway din sakanya ang mga gwardya at ipinapasok kami.
"Marites..... Ayaw ko pumasok"
"Edi huwag, pake ko?"
"Joke lang! Ito naman hindi mabiro." I just rolled my eyes at tuloy-tuloy napumasok.
Akala ko ay makakapasok na kami pero hindi pala. Pagbukas ng guard ng pintuan ay bumungad sa akin ang napakaraming kotse, van at motor!
Mapapa omg kanalang talaga!!
YOU ARE READING
The only girl in section 7 (S1)
Teen FictionVebbiana, Ang babaeng walang hinangad kundi ang malaman ang totoo at mamuhay ng maayos at payapa. The girl that hate people around her. Dahil sa sobrang pasaway at basagulera ay hindi siya tumatagal sa pinapasukan niyang Pa-aralan. Talentado siyang...
